Η άλλη όψη…
Η αυτοκαταστροφή των Μέσων Ενημέρωσης στην Ελλάδα
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Είναι η αγαπημένη φράση όλων των δημοσιογράφων: “Η κρίση κατέστρεψε τον κλάδο μας, έχουμε το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας στα χρόνια των μνημονίων”. Πράγματι, η πτώση του ελληνικού Τύπου συγκλονίζει. Δείτε τις κυριακάτικες εφημερίδες όπου η πρώτη σε κυκλοφορία έχει πωλήσεις γύρω στα 50.000 φύλλα! Καταστροφή.
Ωστόσο, δεν είναι η κρίση και τα μνημόνια που κατέστρεψαν τον κλάδο αλλά οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι, εκδότες και λοιποί συγγενείς. Δυστυχώς όλοι αυτοί, αποδεικνύονται ανίκανοι να κάνουν ακόμα και το ρεπορτάζ της δικής τους καταστροφής, (πόσο μάλλον οποιοδήποτε άλλο ρεπορτάζ). Δεν μπορούν να καταγράψουν ούτε αυτό που βιώνουν οι ίδιοι.
Πρώτα από όλα η μεγάλη αλήθεια: Η κρίση είναι μια μυθικών διαστάσεων ευκαιρία να επιβιώσει και να μεγαλουργήσει ο καλός δημοσιογράφος, το καλό έντυπο, τα καλά ΜΜΕ. Και είναι ευκαιρία γιατί όλοι αναζητούν εξηγήσεις, θέλουν να μάθουν τις μεγάλες αλήθειες, θέλουν να αξιολογήσουν αυτό που ζουν, θέλουν να εντοπίσουν αιτίες και υπέυθυνους. Ποιος μπορεί να τα παρέχει αυτά; Ο δημοσιογράφος, η εφημερίδα, η καλή εκπομπή.
Τι συμβαίνει στην Ελλάδα; Το σύνολο των δημοσιογράφων έχει αποδειχθεί εντελώς ανάξιο να υπηρετήσει την παραπάνω ενημέρωση που απαιτούν οι καιροί. Όχι μόνο δεν μαθαίνουν οι πολίτες τίποτε από όσα χρειάζονται, αλλά αντιθέτως είτε από ιδιοτέλεια, είτε από εξοργιστική ανικανότητα παραπλανώνται συστηματικά.
Εφημερίδες που δεν τολμούν να γράψουν, δημοσιογράφοι απαίδευτοι που δεν έχουν την συγκρότηση να σε ενημερώσουν, αμόρφωτοι και ατοιχείωτοι με πένες στα χέρια ή με μικρόφωνα μπροστά τους, συνυπάρχουν με το αντίστοιχης ποιότητας πολιτικό προσωπικό για να μεγαλώσουν τελικά την κρίση και όχι να την αντιμετωπίσουν ή έστω να την εξηγήσουν.
Ακόμα χειρότερα δημοσιογράφοι – κομματικά παπαγαλάκια, εμφανίζονται με την ιδιότητα του δημοσιογράφου στα τηλεπαράθυρα για να υπερασπίζονται τα ΨΕΥΔΗ των κομματικών τους εντολοδόχων.
Συνεπώς, ναι. Ο κλάδος βουλιάζει αλλά δεν φταίει η κρίση ή αν ευθύνεται σε κάτι έιναι ότι ξεγύμνωσε την φρικτή ανικανότητα όλων τους να είναι αντάξιοι της ενημέρωσης στην εθνική συμφορά που ζούμε. Τι εγγύηση να δώσουν αυτοί για αντικειμενική ενημέρωση;
Τέλος ας ξέρουν τούτο: Όταν ξεσπά πόλεμος, οι εφημερίδες πάντα πολλαπλασίαζαν τις πωλήσεις τους λόγω της ανάγκης των ανθρώπων για ενημέρωση. Μόνο στην Ελλάδα έχουμε αξιακό – οικοκονομικό πόλεμο 9 χρόνια τώρα και οι εφημερίδες κλείνουν.
Δεν είναι η κρίση που κλείνει τα ΜΜΕ στην Ελλάδα λοιπόν. Είναι ότι λόγω γενικής ασημαντόττηας δεν τα χρειάζεται κανείς.