Η άλλη όψη…
Μας δίδαξε τίποτε το πρωτάθλημα του 1987;
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Τριάντα χρόνια πριν η εθνική ομάδα μπάσκετ κατακτά το πρωτάθλημα Ευρώπης , ανατρέποντας λογική και προγνωστικά. Μέχρι τότε, η Ελλάδα έφτανε μέχρι την 9η θέση, δεν μπορούσε δηλαδή να μπει ούτε στην 8άδα. Ακόμα και το 1987 ο αρχικός της στόχος ήταν να μπει επιτέλους στην 8άδα “κι ό,τι παραπάνω βγει”.
Για να κατανοήσουμε τι συνέβη το 1987 πρέπει να πάμε ακόμα πιο πίσω στο 1982. Τότε τις εκλογές στην Ομοσπονδία (ΕΟΚ), κερδίζει ο Γιώργος Βασιλακόπουλος, μακράν ο κορυφαίος αθλητικός παράγοντας της χώρας. Και τι κάνει; Εφαρμόζει στο μπάσκετ… Καλλικράτη.
Δημιουργεί περιφέρειες. Σε κάθε περιφέρεια υπάρχουν κλιμάκια προεθνικών ομάδων. Ψάχνουν για ψηλά παιδιά, ακόμα και σε ορεινά χωριά. Δημιουργούνται κι άλλες ομάδες μπάσκετ, σύνδεσμοι διαιτητών και κριτών, οργανώνονται πανελλήνια παιδικά και εφηβικά πρωταθλήματα.
Τα ταλέντα που εντοπίζονται αρχίζουν να δουλεύουν επαγγελματικά, στέλνονται ακόμα και στις ΗΠΑ για προπονήσεις. Τέλος, ο δαιμόνιος Βασιλακόπουλος φέρνει στην Ελλάδα για πρώτη φορά πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, με κύριο σκοπό να αγαπηθεί το άθλημα από το ευρύ κοινό.
Το έφερε υποσχόμενος ότι θα υπάρχουν τρία έτοιμα γήπεδα (όπως γινόταν σε κάθε τέτοια διοργάνωση) αλλά όταν έφτασε η ώρα υπήρχε μόνο το… ΣΕΦ. Για πρώτη φορά έγινε τελική φάση σε ένα γήπεδο και με τα παιχνίδια να ξεκινούν από τις 10 το πρωί!
Από εκεί και πέρα ο τίτλος ήρθε από το ταλέντο όλων των παικτών, το πάθος του κόσμου, την επαγγελματική προετοιμασία και τις “κολώνες” Γκάλη, Γιαννάκη, Φασούλα, Χριστοδούλου.
Στην επιτυχία του 1987 ο Γ. Βασιλακόπουλος μας δίδαξε ότι στην Ελλάδα μπορεί να υπάρξει αξιοκρατία και σοβαρή οργάνωση (οπότε θα έρθουν και τα αποτελέσματα). Δυστυχώς, σε κανέναν τομέα δεν μιμηθήκαμε το μπάσκετ, δείτε την σημερινή κατάντια της χώρας.
Επίσης, ο Γκάλης μας δίδαξε την σκληρή δουλειά πίσω από το όποιο ταλέντο. Προπόνηση 8 ωρών την ημέρα, όταν τότε οι αθλητές μπάσκετ “δούλευαν” 2-3 ώρες και χαλαρά. Σε αυτό, ευτυχώς, τον μιμήθηκαν πολλοί νέοι στην Ελλάδα, αλλά η αναξιοκρατία και το κομματικό κράτος τους στέλνουν μετανάστες.
Για να καταλάβετε, αν τότε το μπάσκετ το διοικούσαν πολιτικοί και όχι ο Βασιλακόπουλος, μπορεί ο Γκάλης να καθόταν πάγκο.