Η άλλη όψη…
Όχι πια υπηρεσιακές κυβερνήσεις στις εκλογές
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Ο κ. Αλέξης Τσίπρας θεώρησε θεσμικό να αποταθεί στον υπηρεσιακό πρωθυπουργό κ. Ιωάννη Σαρμά και να του θέσει σαν πρόβλημα την τακτική της ΝΔ για τους δυο μουσουλμάνους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στην Ροδόπη. Ο κ. Σαρμάς ευγενικά του είπε: “Δεν είναι δυνατόν να εμπλακώ στον προεκλογικό αγώνα των κομμάτων”.
Τι είπε καθαρά ο κ Σαρμάς; ΔΕΝ είμαι πρωθυπουργός. Δεν έχω καμία θεσμική ή άλλη εξουσία. Πράγματι, το καθεστώς των υπηρεσιακών κυβερνήσεων είναι πλέον παρωχημένο αλλά και επικίνδυνο αφού αν για παράδειγμα στις 25 Ιουνίου πάλι δεν εκλεγεί κυβέρνηση, η χώρα θα είναι με υπηρεσιακή επί μήνες. Τυπικά θα υποκρίνεται ότι εχει πλήρεις δυνατοτητες, ουσιαστικά δεν θα έχει καμία.
Οι υπηρεσιακές κυβερνήσεις, είναι κατάλοιπο του παρελθόντος. Επινοήθηκαν σε δύσκολους καιρούς από τον φόβο της νοθείας. Αυτός που κυβερνούσε θα μπορούσε να αλλάξει αποτελέσματα. Η χώρα είχε ήδη ζήσει τέτοιες τραυματικές εμπειρίες όπως οι εκλογές του 1961 και μάλιστα από την υπηρεσιακή κυβέρνηση Δόβα. Ο Γ. Παπανδρέου είχε πει τότε: “Ψήφισαν ακόμη και τα δέντρα”. Και ξεκίνησε τον ανένδοτο.
Ωστόσο, από το 1974 και μετά, η Ελλάδα έχει κατακτήσει οριστικά μια καθαρότητα στην κάλπη, αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς. Κατά συνέπεια τι νόημα έχουν οι υπηρεσιακές κυβερνήσεις; Τις εκλογές μπορούν κάλλιστα να τις διεξάγει η τρέχουσα κυβερνηση μέσα από τις κρατικές δομές που λειτουργούν σωστά και χωρίς εκκρεμότητες.
Άλλωστε, η εκάστοτε κυβέρνηση διεξάγει τις ευρωεκλογές και τις εκλογές στην Τοπική Αυτοδικοίκηση. Που είναι το πρόβλημα να διεξάγει και τις βουλευτικές ώστε να μην μένει η χώρα σε έναν αυτόματο πιλότο στασιμότητας και επικινδυνότητας;
Το σύνολο του πολιτικού συστήματος λοιπόν, θα πρέπει στην αναθεωρητική Βουλή να φροντίσει την κατάργηση των υπηρεσιακών κυβερνήσεων και να δείξει εμπιστοσύνη στις κρατικές υπηρεσίες που αποδεδειγμένα στήνουν σωστά τις κάλπες και μετρούν ακριβώς το αποτέλεσμα. Θα το τολμήσουν;
