Η άλλη όψη…
Τώρα κατάλαβαν ότι χρειάζονται σχέδια και όχι σημαίες…
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Όταν ο κ. Μητσοτάκης ανέλαβε την αρχηγία της ΝΔ πέρασε αμέσως πρώτος στις δημοσκοπήσεις. Μάλιστα για πρώτη φορά, ένας αρχηγός της αντιπολίτευσης ήταν καταλληλότερος πρωθυπουργός από τον εν ενεργεία. Κανείς δεν έκανε τον κόπο να αναρωτηθεί: Γιατί συμβαίνει αυτό;
Δεν το έψαξαν ούτε όταν μονιμοποιήθηκε η κυριαρχία Μητσοτάκη αν και η απάντηση ήταν απλή. Ο κ. Μητσοτάκης σε αντίθεση με τις συνήθεις της μεταπολίτευσης, ήταν ειλικρινής, δεν υποσχόταν παρά μόνο αυτό που μπορούσε να κάνει, ψήφιζε ότι καλό έφερνε η κυβέρνηση. Ήταν ένας πολιτικός έξω από την λογική της μεταπολίτευσης που αρκούσε να λες “είμαι δεξιός, είμαι αριστερός, είμαι ΠΑΣΟΚ” και να έχεις τους ψηφοφόρους σου.
Σε βάθος χρόνου υπήρξαν δυο τακτικές λοιπόν. Αυτή του Μητσοτάκη που όταν έλεγε “δεν κάνω εκλογές, μειώνω φόρους. ενισχύω” τα εννοούσε και τα έκανε και των άλλων που τους αρκούσε να λένε “είμαι αριστερός”.
Χρειάστηκε αυτή η συντριπτική νίκη Μητσοτάκη στις εκλογές για να καταλάβουν πανικόβλητοι πια, ότι δεν μπορούν να τον αντιμετωπίσουν με τσιτάτα, ιδεολογικές σημαίες και τακτικές φθοράς. Θα πρέπει να τον αντιμετωπίσουν έχοντας προγράμματα και σχεδιασμούς καλύτερους από τους δικούς του. Και εκεί είναι το πρόβλημα: Δεν έχουν.
Τι σχέδια να πουν για την εθνική πολιτική; Ο κ. Μητσοτάκης θωράκισε την χώρα με συμμαχίες, και εξοπλισμούς. Τι να πουν για την οικονομία; Ενίσχυσε με 50 δισ. ευρώ τις επιχειρήσεις και την εργασία. Τι να πουν για την κοινωνική πολιτική; Τον κατηγορούν πια ότι δίνει… πολλά!
Με λίγα λόγια απέχουν πάνω από 20% από τα ποσοστά Μητσοτάκη γιατί αυτός κινήθηκε με σχέδια και είχε αποτελέσματα, ενώ για αυτούς αρκούσε να λένε τι είναι πολιτικά. Τι να τα κάνουν τα σχέδια;
Μόνο που έτσι χάνουν συνεχώς. Πως να τον κερδίσουν αφού είναι εντελώς απροετοίμαστοι; Βγαίνουν στα πάνελ ότι δήθεν έχουν σχέδια μα ότι και να πουν δεν πείθει κανέναν.
