Η άλλη όψη…
Τσακίστε τα χυδαία πρωτοσέλιδα, αλλά όχι έτσι
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Η κυβέρνηση επιθυμεί να πολεμήσει μεγάλες παθογένειες που επί δεκαετίες μέσω ενός άθλιου πολιτικού συστήματος της συμφοράς (ποτέ σχέδια – πελατειακό κράτος) ήταν μόνιμες και φυσικά καταστροφικές. Μια από αυτές ήταν η δυνατότητα τυχάρπαστοι απατεώνες της δημοσιογραφίας να γίνονται πάμπλουτοι, διακινώντας ψεύδη, λάσπη, τερατολογίες, δολοφονώντας χαρακτήρες.
Έχουμε ήδη παραδείγματα πάμπλουτων σαλταδόρων των ΜΜΕ που ενώ δεν υπηρέτησαν ποτέ το ήθος και την αλήθεια, ζουν βασιλικά γελώντας με όσους από εμάς πασχίζουν για δεοντολογία και κύρος. Προσέξτε παρακαλώ τώρα τι θα σας πω: Αυτοί οι εκπρόσωποι της δημοσιογραφικής κτηνωδίας πλουτίζουν ΜΕΣΑ ΑΠΌ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ που και τους χρηματοδοτεί και τους δίνει γραμμή ποιον και πότε να χτυπήσουν. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ.
Δέχομαι λοιπόν ότι δεν μπορούσε να συνεχιστεί αυτό το χυδαίο βρωμερό σκουπιδαριό των πρωτοσέλιδων. Όμως δεν συμφωνά με τον τρόπο που το επιχειρεί η κυβέρνηση (που δεν ρώτησε και κανέναν…). Προσπαθώντας να χτυπήσει τους άθλιους των πρωτοσέλιδων έχει υποπέσει σε δυο σφάλματα που είναι άκρως αντισυνταγματικά και περιορίζουν την ελευθερία έκφρασης.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ: Δεν είναι δυνατόν να ευθύνεται ο μέτοχος μιας εταιρείας Τύπου για τα γραπτά μιας εφημερίδας. Αυτό είναι εξωπραγματικό και καταργεί το νόημα της ΑΕ, όπου κάθε μέτοχος ευθύνεται για όσα χρήματα έβαλε στην επένδυση. Ή κερδίζει από αυτά ή τα χάνει αλλά μέχρις εκεί. Δηλαδή αν αγοράσει κάποιος μετοχές του ΟΤΕ ευθύνεται για την πορεία της εταιρείας;
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ: Η εφημερίδα είναι ένα πολιτισμικό προϊόν ΕΚΦΡΑΣΗΣ εδώ και 400 χρόνια. Ο ΚΑΘΕΝΑΣ πρέπει να μπορεί να εκδίδει μια εφημερίδα θέλοντας να εκφράσει ότι νομίζει. Αυτό ισχύει από πάντα. Είναι δυνατόν να πρέπει να προσλάβει επιτελικά στελέχη από Ενώσεις δημοσιογράφων και εκδοτών; Τότε περιορίζεται η έκφραση σε ελάχιστους και αποκλείονται ελεύθερες φωνές, σωματεία, σύλλογοι, φορείς, παρέες.
Όπως έγραψα και στο προηγούμενο άρθρο, υπάρχουν τρόποι να τσακίσουμε τους χυδαίους των πρωτοσέλιδων. Αυτοί οι δυο όμως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ. Πάρτε τους πίσω.
