Η άλλη όψη…
Η αδήριτη ανάγκη της σωστής δημοσιογραφίας
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Η σύγχρονη δημοσιογραφία δεν είναι και τόσο… σύγχρονη. Στην πραγματικότητα είναι ακριβώς ίδια με αυτήν του περασμένου αιώνα. Απευθύνεται σταθερά σε ένα νοήμον κοινό που θέλει την αλήθεια, θέλει πειστικά στοιχεία γι΄ αυτήν και έχει ανάγκη από σωστή ενημέρωση.
Μπορεί να έχει αλλάξει ο φορέας που προσφέρει την ενημέρωση – τώρα κυριαρχεί το Διαδίκτυο στη θέση της χάρτινης εφημερίδας – δεν έχει αλλάξει όμως το περιεχόμενο: Πάντα η αλήθεια με στοιχεία.
Κάνω αυτή την εισαγωγή για να σας δώσω μια ανάλυση των New York Times για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Παραθέτει πέντε παραμέτρους που είναι:
1.Οι Ρώσοι ξεμένουν από κατευθυνόμενα όπλα ακριβείας (precision – guided weapons). Η δήθεν πολεμική μηχανή των Ρώσων είναι μύθος, ο Πούτιν δεν μπορεί να κοντράρει σοβαρά το ΝΑΤΟ, ενώ θυσιάζει χιλιάδες νέους Ρώσους στον πόλεμο. 2.Οι Ουκρανοί ξεμένουν από πυρομαχικά της σοβιετικής περιόδου. Οι απώλειες τους είναι ήδη δεκάδες χιλιάδες νεκροί και ο αριθμός αυξάνεται κατά 20.000 κάθε μήνα.
3.Η υφήλιος βλέπει την υπομονή της για τον πόλεμο να εξαντλείται. Οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας πλήττουν τους πολίτες της Δύσης και αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ.
4.Η κυβέρνηση Μπάιντεν ξεμένει από ιδέες, αναφορικά με την από εδώ και πέρα εμπλοκή της στον πόλεμο. Αν μάλιστα δεν φτάσουν έγκαιρα νέα όπλα στους Ουκρανούς έχουμε αδιέξοδο
5.Και οι Κινέζοι παρακολουθούν. Αν η Ρωσία κατακτήσει τελικά το 20% των εδαφών της Ουκρανίας θα κοιτάξει προς την Ταϊβάν, θεωρώντας ότι στρατιωτικά μπορεί να επιβάλλει τα θέλω της.
Υπάρχουν φυσικά και άλλοι παράγοντες που εύκολα μπορούν να αλλάξουν την κατάσταση στην Ουκρανία. Για παράδειγμα, στα κατεχόμενα, οι Ρώσοι και οι φιλορώσοι, μετρούν καθημερινά νεκρούς από το αντάρτικο που έχει αναπτυχθεί. Τι μπορούν να κάνουν γι αυτό; Μάλλον τίποτα. Στο Βιετνάμ οι Αμερικανοί είχαν ένα νεκρό για κάθε 50 Βιετγκόνκ και στο τέλος έχασαν.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι New York Times, περιγράφουν αλήθειες που επιβεβαιώνουν την ανάγκη της ειλικρινούς και αδέσμευτης δημοσιογραφίας. Η κοινωνία των ανθρώπων δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτή τη δημοσιογραφία κι ας σπαταλιέται στην κιτρινίλα των social media.
