Η άλλη όψη…
Από την Κύπρο στα Ίμια
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Οι Τούρκοι δεν είναι ανόητοι. Γνωρίζουν ότι η Ελλάδα έχει την επιχειρησιακή ετοιμότητα να “κουμπώσει” όλο το Αιγαίο από αέρα και θάλασσα σε λίγα λεπτά. Γνωρίζουν επίσης ότι μια σύρραξη στο Αιγαίο θα έχει φοβερές επιπτώσεις (και) για τους ίδιους. Τέτοιες που δεν θα μπορούσαν να τους διαχειριστούν ούτε στο εσωτερικό της χώρας τους, ούτε διεθνώς.
Μια σύρραξη ολίγων ημερών (γιατί τόσο θα κρατούσε…) θα καταστρέψει τον τούρκικο τουρισμό, θα φέρει την Ευρώπη απέναντί τους με σκληρά οικονομικά μέτρα ως αντίποινα, ενώ οι απώλειες (στην ουσία για το τίποτα…), θα κλονίσουν την χώρα.
Οι Τούρκοι δεν είναι ανόητοι και ούτε θέλουν ούτε σχεδιάζουν σύρραξη. Αυτό που κάνουν είναι με μεθοδικές πιέσεις να αλλάζουν το καθεστώς στο Αιγαίο. Το 1996 πέτυχαν να συμφωνηθεί με την Ελλάδα – μέσω των ΗΠΑ – το “όχι σημαίες, όχι πλοία, όχι στρατιώτες”, στα Ίμια. Το γεγονός ότι υπήρχε μέχρι το 2004 Έλληνας βοσκός που εμείς τον διώξαμε, ακόμα δεν έχει απαντηθεί: Πώς το “καταφέραμε;”
Τώρα οι Τούρκοι παραβιάζοντας την άτυπη συμφωνία του 1996 στέλνουν πλοία στα Ίμια, παριστάνουν ότι τα φυλάνε, έχουν κάνει λοιπόν το επόμενο βήμα: Από την ουδετερότητα να μιλούν για δικιά τους βραχονησίδα.
Τέλος δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είμαστε κατά μια έννοια και κατηγορούμενοι. Εμείς δεν φταίμε που οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Κύπρο, ως “εγγυήτρια δύναμη;”. Εμείς δεν είμαστε που χάσαμε εκείνη την στρατιωτική μάχη μένοντας περίπου θεατές; Ακόμα πληρώνουμε τα απόνερα εκείνης της βαριάς αποτυχίας μας.
Συνεπώς ναι: Οι Τούρκοι δεν θέλουν σύρραξη στο Αιγαίο, όμως θα πιέζουν με θράσος για να προωθούν τα συμφέροντά τους. Εμείς έχουμε απαντήσεις σε αυτή την τακτική
