Η άλλη όψη…
Χειρότεροι έλεγχοι μετά τα μνημόνια
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Οι δανειστές άργησαν, μα έχουν μάθει πια καλά την Ελλάδα. Ο πρώτος που αποτόλμησε να μας περιγράψει ήταν ο Σόιμπλε όταν δήλωσε: “Την Ελλάδα την καταστρέφει το φαύλο πολιτικό της σύστημα. Οι Έλληνες πολίτες δεν φταίνε πουθενά”.
Οι… σπουδές των Ευρωπαίων για το τι σημαίνει Ελλάδα ξεκίνησαν το 2010 με πρωθυπουργό τον Γ. Παπανδρέου. Υπέγραψαν το πρώτο μνημόνιο, έδωσαν τα χρήματα και μήνες μετά διαπίστωσαν ότι δεν είχε εφαρμοστεί τίποτε, από ό, τι είχε συμφωνηθεί.
Οι Ευρωπαίοι τότε: α) Αποφάσισαν να “σπάσουν” τα δανεικά σε μικρές δόσεις που τις έδιναν μετά από αξιολογήσεις για να διαπιστωθεί ότι εφαρμόζονται τα συμφωνηθέντα, β) Έστειλαν στην Ελλάδα εκατοντάδες ελεγκτές που εγκαταστάθηκαν δίπλα από κάθε υπουργό, γ) Έμπλεοι οργής απαίτησαν να παραιτηθεί ο Παπανδρέου από πρωθυπουργός (!), όπερ και εγένετο.
Επτά χρόνια μετά οι Ευρωπαίοι ξέρουν πια τι συμβαίνει στην Ελλάδα. Περιγράφεται με τρεις μόνο φράσεις:
- Οι πολιτικοί συντηρούν ένα αισχρό πελατειακό κράτος προσλαμβάνοντας συγγενείς, φίλους, κομματικούς με χρήματα που δεν έχουν, υποθηκεύοντας το μέλλον της χώρας τους.
- Το κομματικό τους κράτος είναι ένα τέρας που καταληστεύει τον κοινό πλούτο και φρενάρει τα πάντα.
- Ποτέ στη χώρα αυτή δεν υπήρξε σχέδιο, ούτε δίπλα από τα μνημόνια (όπως ζητούσαν οι δανειστές από τους τρεις μνημονιακούς πρωθυπουργούς) ούτε μετά τα μνημόνια (με την σχολική έκθεση ιδεών που παρουσίασε σαν σχέδιο ο Τσακαλώτος). Αυτοσκοπός η διάσωση του πελατειακού κράτους.
Είναι σημαντικό να τονισθεί ότι και στην πορεία και του τρίτου μνημονίου, οι Ευρωπαίοι για να αντιμετωπίσουν το κρυφτούλι και τα ψεύδη των κυβερνώντων, δέσμευσαν όλη την δημόσια περιουσία, έδωσαν τις Τράπεζες σε ξένες διοικήσει κ.ο.κ.
Για την μετά τα μνημόνια εποχή, οι Ευρωπαίοι ετοιμάζουν καθημερινούς ελέγχους γιατί ανησυχούν βλέποντας το κράτος – τέρας αντί να διορθώνεται να μεγαλώνει με κρυφές προσλήψεις και μια μακρά προεκλογική περίοδο όπου οι αδιόρθωτοι Έλληνες πολιτικοί θα θέλουν την συνήθη εξαγορά ψήφων με παροχές.
Έχουν αποφασίσει να είναι ακόμη πιο σκληροί, τώρα μάλιστα που χρήματα δεν θα δίνουν αλλά θα παίρνουν.
