Η άλλη όψη…
Βυσσοδομώ (ραδιουργώ- πράττω δολίως)
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Το αφήγημα της κυβέρνησης εδώ και εβδομάδες είναι ότι υπάρχει ένα σχέδιο αποστασίας με εξαγορές – χρηματισμούς βουλευτών, το οποίο οργανώνει προσωπικά ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος είναι όμηρος ακροδεξιών στο κόμμα του και οργανώνει επεισόδια βίας σε όλη τη χώρα, είτε συνεργαζόμενος με την… “Χρυσή Αυγή”, είτε και μόνος του.
Όλα αυτά τα κάνει γιατί θέλει να ρίξει την κυβέρνηση τώρα, πριν βγούμε από τα μνημόνια στις 21 Αυγούστου και η κυβέρνηση εισπράξει όλα τα θετικά της περιόδου που έρχεται (και τα οποία θα την ενισχύσουν δημοσκοπικά).
Αφήνω κατά μέρος το έωλο των επιχειρημάτων, την ισχυρή ανηθικότητα που εμπεριέχει να ψευδολογείς σε τέτοια έκταση και σας προτρέπω να κάνουμε μια σύγκριση: Να δούμε τι συμβαίνει πολιτικά στην υπόλοιπη Ευρώπη, εδώ και χρόνια.
Δεν υπάρχει ούτε μια χώρα στην ΕΕ όπου μια κυβέρνηση να κατηγορεί την αντιπολίτευση για (αναπόδεικτους) χρηματισμούς βουλευτών. Δεν υπάρχει κανένα κόμμα που να υβρίζει πρόσωπα και θεσμούς με πεζοδρομιακές πρακτικές. Πουθενά στην Ευρώπη δεν αλληλοϋβρίζονται πολιτικοί ανεξάρτητα που ανήκουν.
Μπαρουτοκαπνισμένοι στα αμφιθέτρα κάποιοι της (δήθεν…) αριστεράς γνωρίζουν εκείνον τον κανόνα που λέει ότι όταν δέν έχεις την πλειοψηφία, μόνος δρόμος είναι η όξυνση ώστε μέσα από καυγάδες να αποκρύπτουμε τις αλήθειες που θα μας στοιχίζουν.
Αυτές οι πρακτικές δεν υπάρχουν πια στον σύγχρονο κόσμο. Η Ελλάδα είναι η τελευταία χώρα στην Ευρώπη που κινείται πολιτικά στη δεκαετία του 70, αρνούμενη την αξιοπρέπεια και το ήθος. Είναι η μόνη χώρα που οι πολιτικοί βυσσοδομούν αντί να δημιουργούν.
Για την Ελλάδα, όλο τούτο είναι μια θλιβερή μοναχικότητα που περιγράφει ένα χάλι χειρότερο από ποτέ. Μια ντροπή που δεν υπάρχουν λόγια να την περιγράψεις.
