Η άλλη όψη…
Οι επιπτώσεις της δήθεν απλής αναλογικής
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε μια δήθεν απλή αναλογική που έκανε μόνο ένα πράγμα: Δεν θα υπάρχει το bonus των 50 εδρών. Το έκαναν για να μην τις πάρει η πρώτη ΝΔ. Ο ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούσε ότι αυτή η πρωτιά δεν αλλάζει και έτσι στράφηκε στην πρόταση συγκυβέρνησης με τις λοιπές “δημοκρατικές δυνάμεις”.
Από την στιγμή που άφησαν το όριο εισόδου στη Βουλή στο 3% άρα δεν μιλάμε για απλή αναλογική αφού ένα κόμμα που θα πάρει 2,8% αντί να έχει 5 βουλευτές δεν θα μπαίνει καν στη Βουλή.
Ωστόσο το πολιτικό σύστημα αναταράχθηκε. Υπήρξε αμέσως η αίσθηση ότι τα μικρά κόμματα θα αποσπάσουν ποσοστά και πρόσωπα από τα μεγάλα κόμματα, ενώ νέα μικρά κόμματα θα διεκδικούσαν επιτυχώς είσοδο στη Βουλή δημιουργώντας ένα πολιτικό μωσαϊκό που θα αποβούλιαζε συνολικά το πολιτικό σύστημα.
Όμως επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ άφησε το όριο του 3%, στην πράξη γίνονται τα αντίθετα:
– Όλα τα μικρά κόμματα της Βουλής βιώνουν την απoσύνθεσή τους με αποχωρήσεις βουλευτών τους και μεγάλη μείωση των ποσοστών τους.
– Τα κόμματα που δημιουργήθηκαν έχουν ασήμαντα ποσοστά είτε στον χώρο της Αριστεράς (ΛΑΕ, Βαρουφάκης, Κωνσταντοπούλου, Ανταρσία κ.α.) είτε της Δεξιάς (ΛΑΟΣ, κόμματα τύπου Δημήτρη Καμμένου που αναγγέλθηκαν και ουδείς ασχολήθηκε κ.ο.κ.).
Τα πράγματα θα ήσαν εντελώς διαφορετικά αν δεν υπήρχε το όριο του 3%. Τότε πράγματι θα είχαμε εμφάνιση πολλών μικρών κομμάτων σε βάρος των δυο μεγάλων. Τώρα το τι θα συμβεί είναι προδιαγεγραμμένο.
Εφόσον η ΝΔ μπορέσει να έχει πλειοψηφία 151 και πλέον εδρών τότε θα αλλάξει αμέσως τον εκλογικό νόμο ώστε αφού γίνουν οι επόμενες εκλογές με την δήθεν απλή αναλογική, επειδή δεν θα μπορεί να συγκροτηθεί κυβέρνηση χωρίς την πρώτη ΝΔ, αναγκαστικά θα ξαναγίνουν για τρίτη φορά εκλογές με το “σωστό” εκλογικό σύστημα.
Έτσι, η δήθεν απλή αναλογική όχι μόνο δεν ενίσχυσε τις άλλες μικρές φωνές, όχι μόνο δεν βοήθησε στη δημιουργία νέων σχημάτων αλλά αντιθέτως, όχι μόνο δεν πρόσθεσε στη Δημοκρατία αλλά αντιθέτως τα συντρίβει εις βάρος των δύο πρώτων. Και μάλιστα αυτό γίνεται με φθηνές αποχωρήσεις, διαγραφές, ανεξαρτητοποιήσεις και άλλα παρακμιακά.
