Η άλλη όψη…
Οι τέσσερις κατηγορίες πολιτών στην Ελλάδα
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Ο κ. Χρήστος Γιανναράς στην «Καθημερινή» περιέγραψε με τραγική ευκρίνεια την Ελλάδα του 2018. Υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες πολιτών. Η πρώτη είναι οι ΒΟΛΕΜΕΝΟΙ. Πολίτες που βιοπορίζονται σφιχταγκαλιασμένοι με το (εκάστοτε) κόμμα εξουσίας, λαμβάνοντας θέσεις αργομισθίας στο υπό κατάληψη Κράτος. Κοιτούν μόνο τους εαυτούς τους και αδιαφορούν για την ηθική τάξη των πραγμάτων.
Η δεύτερη είναι τα ΑΡΠΑΚΤΙΚΑ. Ένας στρατός από μιζαδόρους, ξεπουλημένους δημοσιογράφους, εργολήπτες, εκπροσώπους του παρασιτισμού που απομυζούν σε συνεργασία με το κυβερνών κόμμα-τι άλλο;-πάλι το υπό κατάληψη κράτος.
Η τρίτη κατηγορία είναι ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ. Κάτι σαν Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός. Όση χυδαιότητα και να ψεκάζει το κόμμα στην ατμόσφαιρα αυτοί είναι πάντα με αυτό κι ας πεινούν κι ας διψούν εξ αιτίας του (άλλωστε πάντα φταίνε οι άλλοι).
Η τέταρτη κατηγορία είναι οι λίγοι που ΞΕΡΟΥΝ. Ξέρουν ότι το πολιτικό σύστημα έχει καταρρεύσει, κανόνες δεν υπάρχουν. Ξέρουν ότι όποιοι και να κυβερνούν συγκρατούν την Ελλάδα στον πάτο της παρακμής για να την κατακλέβουν, να μοιράζουν και να επανεκλέγονται. Ξέρουν ότι δεν έχει φανεί ακόμη ο ηγέτης ή το κόμμα που θα άλλαζε εκ θεμελίων την χώρα της ακινησίας.
Αυτή η τελευταία κατηγορία είναι και η μόνη που κανείς δεν την υπολογίζει. Τα ΜΜΕ δεν αναφέρουν ποτέ ούτε μια λέξη τους, ούτε τους προσκαλούν να εκφραστούν. Οι πολιτικοί τους εμφανίζουν κάτι σαν εξωγήινους που ζουν σε έναν παράλληλο δικό τους κόσμο. Και οι πολίτες τους βαφτίζουν γραφικούς: μα καλά δεν ξέρουν πως παίζεται το «παιχνίδι»; Τόσο ανόητοι πια;
Ας είμαστε ειλικρινείς. Αυτή η κοινωνία των απαίδευτων, των τυχάρπαστων, των χυδαίων, των ψευτών, που έχουν παραμερίσει κάθε ικανό και άξιο, δεν θέλει να αλλάξει τίποτε από όσα μας κρατούν στον βρωμερό πάτο του τίποτα. Η Ελλάδα πορεύεται σε έναν δρόμο που καμία άλλη χώρα στον πλανήτη δεν μπόρεσε να επινοήσει και έτσι συνεχίζει.
Η μεταπολίτευση δημιούργησε ένα σαπισμένο τέρας, ένα μίγμα κλεπτοκρατικού πολιτικού συστήματος και άχρηστου κράτους που τελικά είναι πιο δυνατό από όλους μας. Δεν μπορεί να νικηθεί.
