Η άλλη όψη…
Δεν τους νοιάζει
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Είμαστε γενικώς άχρηστοι σε όλα, ως κράτος και φυσικά ως πολιτικό σύτημα, οπότε τίποτα δεν με ξαφνιάζει. Δεν κάνουμε ούτε αυτά που ΔΕΝ κοστίζουν. Το 2015 με το τρίτο μνημόνιο η τρόικα απαίτησε για ΤΡΙΤΗ φορά να δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία σε όσους έχουν πτωχεύσει, όπως ισχύει σε όλη την Ευρώπη. Το είχε απαιτήσει και επί Παπανδρέου και επί Σαμαρά ως πρωθυπουργών, αλλά είχαν προκλητικά αδιαφορήσει.
Διαβάζω λοιπόν ότι αυτή τη φορά, συστήθηκε μια νομοπαρασκευαστική επιτροπή, στην οποία δυστυχώς το Υπουργείο Δικαιοσύνης δεν συμπεριέλαβε κανέναν εκπρόσωπο από τον επιχειρηματικό κόσμο, και στα τέλη του 2016 ψηφίστηκε ο Ν4446/2016.
Στον εν λόγω νόμο, μπήκαν τόσοι περιορισμοί και τόσες εξαιρέσεις ώστε στο τέλος ΚΑΝΕΝΑΣ πτωχός δεν έχει δεύτερη ευκαιρία. Στην πραγματικότητα αποκλείουν τους πάντες από αυτήν. Έτσι σύντομα θα φτάσουμε στο εξής φαινόμενο:
Να φεύγουν επιχειρηματίες από την Ελλάδα και να πηγαίνουν σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα ώστε να αιτηθούν την πτώχευσή τους και την απαλλαγή τους από τα χρέη τους. Για παράδειγμα στην Γερμανία σήμερα, μπορεί να μετοικήσει ένας πτωχευμένος από την Ιταλία και εντός σύντομου χρόνου να αιτηθεί την πτώχευσή του και την απαλλαγή του από τα χρέη στην Ιταλία.
Έτσι, εξαιτίας ενός ελεεινού και άτολμου πολιτικού συστήματος ούτε με το νόμο του 2016, απελευθερώθηκαν 230.000 πτωχευμένοι που μένουν σε μια αόρατη φυλακή χρεών που δεν θα πληρωθούν ποτέ. Τίποτε δεν θα κόστιζε η απελευθέρωσή τους αντίθετα θα τόνωνε την οικονομία και τα κρατικά έσοδα η όποια επενεργοποίησή τους.
Γιατί δεν τους απελευθέρωσαν; Απάντηση: Δεν τους νοιάζει. Πάντα μας κυβερνούν άνθρωποι αδιάφοροι για τις ζωές μας και τις επιπτώσεις που βιώνουμε σε ότι αποφασίζουν. Άνθρωποι που κρατούν την ελληνική κοινωνία σε μια στασιμότητα φρίκης και δουλείας.
