Η άλλη όψη…
Ο σώζων εαυτόν σωθήτω
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Η παγκόσμια κρίση αρχών δεν έχει προηγούμενο. Ποτέ ο άνθρωπος δεν ήταν απέραντα μοναχικός σε ένα περιβάλλον χωρίς κανόνες, χωρίς ηθικές αρχές, χωρίς αξίες. Αυτή την φορά ο Μεσαίωνας έχει επιβληθεί για τα καλά και μοιάζει ανίκητος. Πολιτικοί – ψεύτες και λαϊκιστές. Πολίτες που τα κάνουν όλα χειρότερα στο διαδίκτυο προτάσσοντας την χυδαιότητα. Μια εκπαίδευση που βγάζει έναν καλό οικονομολόγο ο οποίος ταυτόχρονα είναι αστοιχείωτος κοινωνικά. Χάος.
Τι συνέβη και ο άνθρωπος χάθηκε σε μια περιδίνηση ανηθικότητας; Πώς και φτάσαμε να μας απασχολούν Γιακουμάτοι και Πολάκηδες (που δεν έχουν να πουν τίποτε για τις ζωές μας). Όλα άλλαξαν προς το χειρότερο όταν το χρήμα έγινε το ίδιο αγαθό. Καμία σημασία δεν έχει η αρετή και η σοφία, σημασία έχει η απληστία και η κερδοσκοπία.
Πράγματι, η κερδοσκοπία είναι σήμερα η υπ΄ αριθμόν μια δραστηριότητα. Εντελώς παρασιτική (δεν παράγεις τίποτε) και εντελώς ανήθικη (κλέβεις την μεσαία τάξη με τρικ). Αυτό εκπέμπει μηνύματα στην κοινωνία του τύπου: “Κάνε και συ το ίδιο. Βρες κάτι παρασιτικό να κερδίσεις χρήματα”. Και έτσι, η διαφθορά σαν μεταστατικός καρκίνος εξαπλώθηκε παντού στην ραχοκοκαλιά της κοινωνίας. Από αυτούς που πωλούν ευτελή αντικείμενα του ενός ευρώ προς 49 ευρώ συν έξοδα αποστολής στην τηλεόραση μέχρι τον κρατικό τζόγο που έχει στηθεί για να σε κλέψει.
Στον σημερινό Μεσαίωνα, δεν υπάρχουν πνευματικοί φάροι, που να αντιμάχονται τον αγριανθρωπισμό και την απληστία. Δεν υπάρχει ούτε μια πρόταση εξόδου από αυτόν τον Μεσαίωνα. Λειτουργικά η κοινωνία, δεν έχει καμία δυνατότητα να αντιμετωπίσει τον κακό της εαυτό. Οπότε;
Οπότε – φαντάζει τόσο τραγικό – μόνη λύση να είναι η ρήση: “Ο σώζων εαυτόν σωθήτω”. Μόνη ΑΤΟΜΙΚΗ ελπίδα είναι να δραπετεύει κανείς από την χυδαία αυτή παρακμή. Και είναι μια μεγάλη συζήτηση. Μπορεί; Και πώς;
