Η άλλη όψη…
Ο πραγματικός κυβερνήτης του ΣΥΡΙΖΑ
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Ακυβέρνητο είναι ένα πλοίο, όταν λείπει ο κυβερνήτης του, όχι ο λοστρόμος. Ακυβέρνητη είναι μια χώρα όταν “λείπει” ο πρωθυπουργός της, όχι οποιοσδήποτε άλλος. Ο κ. Τσίπρας εντυπωσιάζει με την καθολική απάθειά του απέναντι σε οτιδήποτε.
Είναι ένας θεατής του τοξικού κλίματος που δημιουργούν στελέχη του και δεν κάνει τίποτε να το σταματήσει αν και στο τέλος είναι το κόμμα του που θα το πληρώσει. Δεν πιστεύω ότι είναι πολιτική του επιλογή αυτός ο καθημερινός διασυρμός. Πιστεύω ότι δεν έχει το μέγεθος να τις μηδενίσει.
Κ. Καραμανλής, Α. Παπανδρέου, Κ. Μητσοτάκης αλλά και μεταγενέστεροι πρωθυπουργοί είχαν ασφυκτικό έλεγχο της πολιτικής καθημερινότητας και δεν επέτρεπαν σε κανέναν καμία απολύτως παρεκτροπή. Η δημόσια εικόνα της εκάστοτε κυβέρνησής τους, ήταν αυστηρά δικό τους θέμα, κανείς δεν μπορούσε να την υπονομεύσει και να μην διαγραφεί με συνοπτικές διαδικασίες.
Ο νυν πρωθυπουργός είναι φανερό ότι αδυνατεί να κυβερνήσει. Δεν μπορούσε να σταματήσει το επί 20 λεπτά υβρεολόγιο Καμμένου κατά Κοτζιά σε συνεδρίαση του υπουργικού Συμβουλίου. Μάλιστα στο τέλος… έδιωξε τον Κοτζιά από το υπ. Εξωτερικών.
Δεν μπορεί επίσης να περιορίσει το φαινόμενο Πολάκη που κινείται συνεχώς παράνομα και εξωθεσμικά, πλήττει την εικόνα της κυβέρνησης και διώχνει πολίτες προς άλλα κόμματα.
Η αδυναμία του πρωθυπουργού να κυβερνήσει φάνηκε και στις περιφερειακές συσκέψεις που οργανώθηκαν κομματικά για να περιγραφούν υποτίθεται τα κυβερνητικά σχέδια ανά περιοχή της επικράτειας. Τελικά δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για καμία περιοχή της χώρας, όπως δεν υπάρχει φυσικά σχέδιο για ολόκληρη τη χώρα (σχεδόν πέντε χρόνια τώρα).
Ακόμη ο νυν πρωθυπουργός δεν έχει ποτέ επέμβει για να διορθώσει οτιδήποτε (να επιταχύνει ένα έργο, να διακόψει μια κακή συμφωνία κ.ο.κ.) είναι πάντα θεατής.
Πολιτικοί αναλυτές ισχυρίζονται ωστόσο, ότι ο κ. Τσίπρας είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και χωρίς αυτόν το κόμμα του θα αποδομηθεί. Άποψή μου είναι ότι ο πραγματικός ηγέτης-κυβερνήτης του ΣΥΡΙΖΑ είναι η εξουσία και χωρίς αυτήν θα αποδομηθεί γοργά, αλλά αυτό θα το αποδείξει ο χρόνος. Ας περιμένουμε.
