Η άλλη όψη…
Πλούτος είναι ο χρόνος
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας
Δυο φορές την εβδομάδα μαζί με τρεις ακόμη φίλους συμμετέχω σε ένα πρόγραμμα.. πιλάτες. (Μεταξύ μας αυτά δεν είναι ανάγκη να τα λέμε παραπέρα). Για τους αμύητους, πιλάτες είναι ένας συνδυασμός εκγύμνασης που κρατά το σώμα σε άριστη φυσική κατάσταση, βασιζόμενη σε ένα σύστημα ασκήσεων διάτασης και ενδυνάμωσης. την οποία εμπνεύστηκε και σχεδίασε ο Ελληνογερμανικής καταγωγής Joseph Hubertus Pilates (1880-1967).
Ο Pilates επινόησε αυτό το σύστημα ώστε να αντιμετωπίσει σοβαρά κινητικά προβλήματα που είχε ο ίδιος. Παρόλο που ο Πιλάτες έζησε σε μια άλλη εποχή, συνειδητοποίησε ότι ο σύγχρονος άνθρωπος δέχεται από την απαιτητική καθημερινότητά του μία έντονη φυσική και πνευματική πίεση. Η φιλοσοφία του εστιάζεται στην παράλληλη άσκηση του μυαλού και του σώματος, ώστε να συνεργάζονται για τη συνολική καλή κατάσταση του ατόμου.
Αλλά ας αφήσουμε την εκγύμναση και πάμε σε ό,τι θέλω να σας πω. Λόγω… ζέστης η τετραμελής ομάδα αποφάσισε να σταματήσει για καλοκαίρι και να επανέλθουμε όλοι μαζί από Σεπτέμβριο. Η δασκάλα τότε (μας) ρώτησε: Τι ώρες θα μπορείτε; Οι τρεις εξήγησαν ότι δεν μπορούν οπωσδήποτε το πρωί διότι είναι οι δυο δικηγόροι και ο ένας καθηγητής Λυκείου. Δεν μπορούσαν ούτε το βράδυ γιατί είχαν γραφείο ή έξτρα δράσεις.
Τότε περίπου συγκλονισμένος διαπίστωσα ότι εγώ μπορούσα οποιαδήποτε στιγμή του 24ωρου. Παρά το γεγονός ότι κάνω καθημερινά αρκετά πράγματα (ένα είναι το καθημερινό μου κείμενο που σας γράφω τώρα) εν τούτοις δεν έχω ωράριο για τίποτε. Μπορώ να μετακινώ “πιο δω πιο κει”, ότι είναι να κάνω και στην ουσία μόνο εγώ διαχειρίζομαι το 24ωρό μου!
Σκέπτομαι ότι το να έχω χρόνο “χωρίς να χτυπάω κάρτα πουθενά” είναι μια εξαιρετική μορφή ελευθερίας που δεν μπορώ πια να την απαρνηθώ. Δεν έχω ωράριο, είμαι ελεύθερος.
