Η άλλη όψη…
Απέτυχαν οι 120 δόσεις: Παραμένουμε
μια χώρα οφειλετών
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Ας είμαστε ειλικρινείς. Και η ρύθμιση των 120 δόσεων της νέας κυβέρνησης απέτυχε, όπως ακριβώς απέτυχαν στο παρελθόν όλες οι μνημονιακές ρυθμίσεις. Απέτυχε αφού εντάχθηκε σε αυτές μόλις το 10% των οφειλετών, αν και υποτίθεται ότι αυτή τη φορά οι όροι ήσαν καλύτεροι. Μάλιστα και από αυτό το 10%, ένα ικανό ποσοστό θα χάσει τις ρυθμίσεις σε βάθος χρόνου.
Το γιατί απέτυχε η ρύθμιση είναι απλό. Γιατί οι οφειλέτες δεν μπορούν να ανταποκριθούν. Τα βάζουν κάτω με στιλό και χαρτί και βλέπουν ότι στο τέλος του μήνα είναι αδύνατον να καταβάλλουν και τα τρέχοντα και τη δόση. Έτσι εγκαταλείπουν και αποφασίζουν να συνεχίσουν “βλέποντας και κάνοντας”.
Δείτε λοιπόν το πρόβλημα (και ερωτώ όλο το πολιτικό σύστημα επ΄αυτού): Μπορεί η Ελλάδα να έχει μέλλον όταν το 95% των οφειλετών, δηλαδή 4.000.000 ενεργών πολιτών, είναι καταχρεωμένο; Πιστεύει κανείς ότι με τους πάντες να χρωστούν σε Τράπεζες, Δημόσιο, Ασφαλιστικά, μπορεί να επιστρέψει η κανονικότητα στην οικογένεια και την κοινωνία;
Η παραοικονομία σώζει προσωρινά αρκετούς που έχουν τουλάχιστον τα χρειώδη, αλλά αυτό δεν είναι κανονικότητα. Κι όμως η λύση υπήρχε, αλλά τέσσερις κυβερνήσεις (Παπανδρέου, Σαμαράς, Τσίπρας, Μητσοτάκης), υποτάχθηκαν στους τροϊκανούς που πιστεύουν ότι πρέπει να ολοκληρωθεί η ερημοποίηση της Ελλάδας και πάνω στα ερείπια να ξεκινήσει η νέα εποχή (γι΄ αυτό και υπονομεύουν ΟΛΕΣ τις ρυθμίσεις δόσεων).
Η λύση ήταν μόνο μια, αλλά ποτέ δεν τολμήσαμε να την εφαρμόσουμε:
– Διαγραφή όλων των τόκων και προασαυξήσεων, ακόμα και κούρεμα χρέους αν έχει καταβληθεί για την οφειλή ένα σοβαρό ποσό.
– Οι τελικές οφειλές να είναι επ΄ άπειρον ΑΤΟΚΕΣ.
– Οι πληρωμές εξόφλησης να γίνονται με το 10% του ετήσιου εισοδήματος του οφειλέτη. (Αν το εισόδημα του αυξάνεται, θα αυξάνεται και η δόση του).
Σε αυτή την περίπτωση θα είχαμε τεράστια προσέλευση οφειλετών, μεγάλα έσοδα για το Δημόσιο και την υπαρκτή ελπίδα ότι η ελληνική κοινωνία κάποια στιγμή θα ξεχρέωνε.
Αυτή η μορφή μερικής Σεισάχθειας είχε ένα ακλόνητο επιχείρημα που ποτέ δεν χρησιμοποίησαν οι τέσσερις πρωθυπουργοί: Η χώρα έχασε το 25% του ΑΕΠ της από μια κρίση που μόνο σε πόλεμο παραπέμπει. Σε μια τέτοια χώρα δεν μπορείς να παίρνεις μέτρα που αντιστοιχούν σε κανονικές οικονομίες που απλώς διορθώνουν την πορεία τους.
Έτσι, 10 χρόνια μετά την έναρξη της κρίσης, ερωτώνται όλοι: Μπορεί να προχωρήσει η Ελλάδα, όταν είναι μια κοινωνία οφειλετών που δεν μπορεί να ενταχθεί ούτε σε 120 δόσεις με 3% επιτόκιο; Και τι θα κάνετε γι αυτό;