Η άλλη όψη…
Στην Ελλάδα, τα παιδιά παλεύουν μόνα τους…
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ξεκίνησε από την Ελλάδα και είναι σήμερα στους κορυφαίους αθλητές μπάσκετ του κόσμου. Ο Στέφανος Τσιτσιπάς επίσης. Ξεκίνησε από την Ελλάδα και είναι στους κορυφαίος του τένις. Κοινή συνισταμένη: Ό,τι πέτυχαν το πέτυχαν εντελώς μόνοι τους και είναι υποκρισία και θλιβερό οι επώνυμοι της χώρας να παίρνουν τον ιδρώτα τους και να θριαμβολογούν.
Ο Αντετκούνμπο πουλούσε ευτελή αντικείμενα στην οδό Πατησίων και όπως έχει πει ο ίδιος πεινούσε. Και ο Τσιτσιπάς για να βρίσκει τα χρήματα ώστε να ταξιδεύει για τους αγώνες του η οικογένεια του έκανε εσωτερικούς εράνους. Πού ήταν το κράτος και στις δυο περιπτώσεις να χρηματοδοτήσει το τεράστιο ταλέντο που αναμφισβήτητα είχαν; Πουθενά. Μέχρι να αποκτήσουμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θα ανακαλύπτει το όποιο ταλέντο και θα το στηρίζει, τα παιδιά σε κάθε τομέα παλεύουν ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ..
Τα γράφω αυτά διαβάζοντας μια συνέντευξη ενός άλλου σπουδαίου Έλληνα, που διαπρέπει στο εξωτερικό στην μουσική αυτή τη φορά, του Λεωνίδα Καβάκου. Ο κορυφαίος αρχιμουσικός, εξηγώντας γιατί πριν λίγα χρόνια εγκατέλειψε την Ελλάδα και εγκαταστάθηκε μονίμως στην Ελβετία, λέγει με πικρία:
«Κανένας υπουργός Πολιτισμού δεν με κάλεσε ποτέ ν’ ακούσει, έστω, τις απόψεις μου, για το πώς η ελληνική πραγματικότητα θα έρθει πιο κοντά στη διεθνή και πώς θα αποδείξουμε ότι είμαστε κράτος ανεπτυγμένο πολιτιστικά. Αν βγείτε στον δρόμο και ρωτήσετε τους περαστικούς, όλοι θα πουν ότι εμείς δώσαμε τα φώτα μας στην ανθρωπότητα. Σαχλαμάρες! Όχι γιατί δεν είναι αλήθεια, αλλά γιατί τέτοια λόγια βγαίνουν και από το στόμα ανθρώπων που δεν έχουν μελετήσει ούτε μια στιγμή στη ζωή τους.
Με κούρασε αυτή η αδιαφορία. Ποτέ δεν επεδίωξα θέσεις και αξιώματα. Ομως βαρέθηκα να είμαι άχρηστος στην πατρίδα μου. Ο δεύτερος λόγος που έφυγα –και δεν φοβάμαι να το πω– ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Μου δημιουργούσε τεράστια δυστυχία αυτή η αισθητική με αρνητικό πρόσημο…».
Τι μπορώ να προσθέσω σε αυτό; Πραγματικά…
