Η άλλη όψη…
Είσαι εσύ που πρέπει να διορθώνεις τον εαυτό σου
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Η κρίση με συνέτριψε, είμαι ένα από τα θύματα της, αφού το 2012 είχαν χαθεί ολοσχερώς οι κόποι μιας ζωής. Είμαι όμως πράγματι θύμα της κρίσης; Μου πήρε χρόνο να συνειδητοποιήσω ότι εγώ ήμουν που συνέτριψα τον εαυτό μου. Στην πραγματικότητα πλήρωσα τα μεγάλα μου ελαττώματα, η κρίση ήταν απλώς η αφορμή.
Αν σας έλεγα τι ήταν αυτό που με τιμώρησε θα έμενα στην ανευθυνότητά μου και στην υπερφίαλη άποψη μου “ότι εγώ πάντα λύνω όποιο πρόβλημα μου προκύψει”. Για ένα μεγάλο διάστημα ναι, ήταν έτσι. Με άνεση και βελούδινες κινήσεις ήμουν ένας μικρός Superman. Η μια επιτυχία διαδεχόταν την άλλη. Όταν όμως ήρθε η κρίση, δεν μπορούσα να επιλύσω τίποτε και η κάθοδός μου στον πάτο ήταν κάθετη και γρήγορη.
Τότε ανακάλυψα ότι είχα μέσα μου – ευτυχώς – κάπου ξεχασμένο και το γονίδιο της υπευθυνότητας. Κατάλαβα ότι αν δεν αλλάξω, αν δεν παραμερίσω τα ελαττώματα μου και δεν διορθώσω τον εαυτό μου, βάζοντας μπροστά την θετική μου πλευρά, τότε θα ήμουν μόνιμα χαμένος, ηττημένος.
Δεν άλλαξα μονομιάς. Κάθε μέρα ήρεμα και με τακτική, δηλαδή με σχέδιο, υλοποιούσα την όποια ρεαλιστική επιστροφή μου. Ήταν πλέον μια υπεύθυνη πράξη απέναντι στον ίδιο μου τον εαυτό, που έπρεπε να ξανασηκωθεί, αλλά και να παραμείνει όρθιος. Και το τελευταίο ελάττωμα που νίκησα σε μεγάλο βαθμό ήταν η αναβλητικότητα μου.
Στην ουσία έγινα ένας υπεύθυνος πολίτης γι΄ αυτό όσα γράφω στα καθημερινά μου άρθρα, τα πιστεύω, δεν έχω κομματικές παρωπίδες. Δεν παρκάρω ποτέ σε θέσεις ΑΜΕΑ, δεν θα κάπνιζα ποτέ σε έναν κλειστό χώρο, δεν είμαι πια ανεύθυνος (στο μέτρο του δυνατού…) και γνωρίζω πια πως σπάνια φταίνε οι άλλοι για τα δικά μας δεινά. Συνήθως, εμείς φταίμε. Αλλά ακόμα κι αν δεν φταίμε, είμαστε εμείς που πρέπει να τα διαχειριστούμε…
Είμαστε εμείς και μόνο εμείς που πρέπει να διορθώνουμε τον εαυτό μας με βάση την ευγένεια, την παιδεία, την αξιοπρέπεια, την ηθική.
