Η άλλη όψη…
Αξιωματική αντιπολίτευση για κλάματα
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Μια συνάντηση με τον (εκάστοτε) πρόεδρο των ΗΠΑ είναι από μόνη της μια μεγάλη είδηση. Η Ελλάδα επί δεκαετίες δεν είχε αυτή την πολυτέλεια,αλλά αυτό έχει αλλάξει. Πρόεδροι των ΗΠΑ επισκέπτονται τακτικά τη χώρα (Μπους, Κλίντον, Ομπάμα) ή δέχονται τους Έλληνες πρωθυπουργούς. Ο Τραμπ συναντήθηκε και με τον κ. Τσίπρα και με τον κ. Μητσοτάκη!
Οι συναντήσεις αυτές δεν γίνονται χάριν αβρότητας. Προετοιμάζονται επί μήνες, είναι ξεκαθαρισμένα τα θέματα που θα συζητηθούν, και οφείλονται στο αμοιβαίο συμφέρον. Και οι δύο πλευρές είναι έτοιμες κάτι να δώσουν και κάτι να πάρουν . Η πραγματική δουλειά γίνεται στις συναντήσεις των αξιωματούχων. Εκεί, μακριά από τα ΜΜΕ μπαίνουν όλα τα θέματα που διεκδικεί η κάθε πλευρά, και μετά από ένα συνεχές παζάρεμα συναποφασίζονται πράγματα. Εμείς τα μαθαίνουμε αργότερα στην πράξη (ή και ποτέ).
Στην Ελλάδα της μικροπρέπειας ενώ όλοι γνωρίζουν τα παραπάνω τι κάνουν; Προσπαθούν να αποκομίσουν στενά κομματικά οφέλη παραμερίζοντας προκλητικά (αλλά και επικίνδυνα) όχι μόνο την αλήθεια αλλά και το εθνικό συμφέρον. Οι Τούρκοι ακούν λοιπόν την ελληνική αντιπολίτευση να μιλά για συνάντηση φιάσκο. Ακούν ότι η Ελλάδα είναι πλέον κομπάρσος των διεθνών εξελίξεων.
Ακούν επίσης την ελληνική αντιπολίτευση να λέγει ότι ο Τραμπ απαξίωσε μέχρι προσβολής τον Έλληνα πρωθυπουργό, “στον οποίο δεν έδωσε καμία σημασία”.
Δυστυχώς, αυτή η αξιωματική αντιπολίτευση δεν κάνει για την δουλειά της σωστής πολιτικής δράσης. Παραμένει στη λογική ενός μικρού περιθωριακού κόμματος διαμαρτυρίας που κανείς δεν δίνει σημασία σε όσα υποστηρίζει. Όλα όσα ισχυρίζεται είναι ασύστολα ψεύδη κι όμως δεν έχει κανέναν ηθικό φραγμό να τα προβάλλει ενώπιον των Τούρκων ακροατών.
