Η άλλη όψη…
Τι (θα) είδε ένας Γιαπωνέζος στη χθεσινή απεργία;
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Ισχυρό στοιχείο του ιδιότυπου κρατισμού που έχει φρενάρει την Ελλάδα είναι και ο συνδικαλισμός. Ελέγχεται ασφυκτικά από τα κόμματα, δεν υπάρχει ίχνος δημοκρατίας στις αποφάσεις (οι απεργίες επιβάλλονται με ντου στους χώρους εργασίας δήθεν για προφύλαξη της κινητοποίησης). Στην πραγματικότητα οι εργαζόμενοι είναι χωρίς λόγο και στήριξη.
Οι συνδικαλιστές θέλουν να συνδιοικούν κάθε κρατικό φορέα, να επιβάλλουν εσωτερικές μεταθέσεις, να φέρνουν προμηθευτές, γενικώς απαιτούν να είναι και αυτοί μέρος του κράτους (τους).
Δείτε τι συνέβη με την χθεσινή απεργία στα ΜΜΕ. Αποφασίστηκε από τους συνδικαλιστές χωρίς να ερωτηθεί κανείς. Για να εφαρμοστεί αυτή η απόφαση της μειοψηφίας στάλθηκαν ομάδες επιτήρησης για να εκδιώξουν όποιον θα ήθελε να εργαστεί.
Χωρίς ντροπή τιμώρησαν τον απλό πολίτη – επιβάτη και μάλιστα σκαιότατα. Έφτασαν στο χάλι να σταματήσουν τρένο στη μέση της διαδρομής – μετά την Κόρινθο – και να στείλουν πίσω προς το Κιάτο με άλλο τρένο όλους τους επιβάτες.
Είναι σαφές λοιπόν πως όταν μιλάμε για συνδικαλισμό στην Ελλάδα μιλάμε απ΄ευθείας για τα ίδια τα κόμματα που τον έχουν εμπροσθοφυλακή για να εξυπηρετούνται τα στενά κομματικά τους οφέλη. Τα κόμματα κινητοποιούνται όχι τα Συνδικάτα. ΠΑΝΤΑ.
Πώς να συγκρίνεις τώρα την ελληνική πραγματικότητα με αυτό που κάνουν τα ανεξάρτητα συνδικάτα της πολιτισμένης Ιαπωνίας; Κάθε φορά που απεργούν εκεί τα Μέσα Μεταφοράς όλα λειτουργούν κανονικά απλώς δεν κόβονται εισιτήρια, δηλαδή είναι δωρεάν. Δεν πληρώνουν οι δύσμοιροι πολίτες της επαναστατική γυμναστική μια φούχτας δήθεν επαναστατών.
