Η άλλη όψη…
Στα τέσσερα
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Οι Times του Λονδίνου γράφουν επί λέξει: «Ο Πάνος Καμμένος έμεινε από τις 13 έως τις 15 Σεπτεμβρίου στο Mandarin Hotel στο Knightbridge, στο οποίο το κόστος τη βραδιά ανέρχεται στις 600 λίρες (676,8 ευρώ). Μαζί με τη σύζυγό του ξόδεψαν συνολικά για δυο ημέρες, 2.642 λίρες, (2.980 ευρώ).
Ο λογαριασμός στον οποίο περιλαμβάνονταν και τζογάρισμα στο καζίνο, με παιχνίδια σε ρουλέτα και ζάρια, ήρθαν στο φως της δημοσιότητας την προηγούμενη εβδομάδα, με τον ίδιο να ισχυρίζεται ότι πλήρωσε με δικά του χρήματα και όχι με έξοδα του ελληνικού λαού. Ωστόσο, αργότερα αποδείχθηκε ότι είχε υποβάλει αίτηση (στο Υπουργείο του) για κάλυψη εξόδων».
Τίποτε δεν με πειράζει από τα παραπάνω (εκτός από ένα). Ποιος δεν θέλει να διαμείνει σε ένα ξενοδοχείο των 700 ευρώ τη βραδιά, ε; Και ποιος δεν θέλει να φορέσει το σμόκιν του ή έστω ένα μαύρο κοστούμι με μια σιέλ γραβάτα για να παίξει στη ρουλέτα, όπως με δίδαξε ο Σον Κόνερι στη σειρά ταινιών του Τζέιμς Μποντ; Κι αν τα χρεώνει στο Υπουργείο πάλι δεν πειράζει, Τι ψυχή έχουν 3 ψωροχιλιάρικα μπροστά στις μίζες του Τσοχατζόπουλου (και των χιλιάδων άλλων που τον μιμήθηκαν). Ένα με πείραξε: Τα ζάρια.
Εντάξει, ζάρια παίζουν οι παρακμιακοί τύποι στα κρατητήρια για να περάσει η ώρα, στα λασπωμένα πεζοδρόμια μπας και σου κάτσει και φύγεις με τα έξοδα της ημέρας (τα τσιγαράκια σου και κανά ποτό για το βράδυ). Δεν έχει ακουστεί να παίζει ζάρια ένας ολόκληρος υπουργός.
Μπορείτε να φανταστείτε τον Μακρόν να παίζει μπαρμπούτι, ή την Μέρκελ; Είμαστε σε τέτοια ηθική παρακμή σε αυτή τη χώρα που ακόμη και σε ένα καθώς πρέπει καζίνο θα εκτεθούμε. παίζοντας στο seven-eleven, την μπλε μας γραβάτα (αν ξεμείνουμε από ρευστό).
Δεν με πείραξε ούτε που είπε ψέματα, ούτε που ήθελε να πληρώσουμε εμείς οι φορολογούμενοι τις ζαριές τους (αν οι Times τα γράφουν σωστά). Που άπλωσε μια κουβέρτα στο πάτωμα και άρχισε να παίζει ζάρια στα γόνατα με έχει χαλάσει. Στα τέσσερα που θα έλεγε και ο ίδιος…