Η άλλη όψη…
Κλειστά τα ελληνικά σύνορα; Τότε από Λιβύη
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Η επεκτατική τακτική Ερντογαν έχει περάσει πια σε άλλες διαστάσεις και δεν είναι μόνο το Αιγαίο και η ανατολική Μεσόγειος. Τις τελυταίες ημέρες η Τουρκία βομβάρδιζε το… Ιράκ (θέσεις όπου ζουν Κούρδοι). Στη Συρία έχει εισάγει την τουρκική λίρα για να υποκαταστήσει ο ντόπιος πληθυσμός την συριακή που καταρρέει. Στη Λιβύη στέλνει μισθοφόρους που συμμετέχουν στον εμφύλιο με τούρκικο εξοπλισμό ώστε να ανακαταλάβουν το λιμάνι της Σύρτης από το οποίο εξάγεται το 70% των πετρελαίων της χώρας.
Το θέμα της Λιβύης έχει ανησυχήσει ιδιαίτερα την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι Ευρωπαίοι γνωρίζουν ότι η Τουρκία χρησιμοποιεί διαρκώς τα 4 εκατ. των μεταναστών και προσφύγων για να την εκβιάζει.
Μόλις την π. Κυριακή ο Αυστριακός Καγκελάριος Σεμπάστινα Κουρτς δήλωσε ότι “δεν πρέπει να αφήσουμε την Τουρκία να μας εκβιάζει, όπως έχει επανειλημμένως προσπαθήσει” και τι εννοεί; Ότι ο Ερντογάν βλέποντας πως η Ελλάδα σφράγισε τα σύνορά της για τους μετανάστες, θα επιχειρήσει να ανοίξει νέους δρόμους εκβιασμού μέσω Λιβυης.
Πράγματι για τον Ερντογάν αυτή είναι η ηττα που δεν μπορεί να ξεπεράσει, γι αυτό και ο θυμός τους κατά Μητσοτάκη και τα ψεύδη για απάνθρωπη μεταχείριση μεταναστών στον Έβρο (ακόμη και νεκρών).
Ο αποκλεισμός του Αιγαίου και του Έβρου στην ουσία ακύρωσε πλήρως την εκβιαστική τακτική του. Επιπλέον η Τουρκία γνωρίζει ότι η Ελλάδα εκσυγχρονίζει τις δυναμεις της με τεχνολογικό εξοπλισμό παρακολούθησης κάτι που σημαίνει ότι οι ροές μεταναστών θα προλαμβάνονται και τελικά θα είναι μηδενικές ή ασήμαντες. Η Λιβύη μπορεί να είναι μια εναλλακτική.
Πρώτη η Γαλλία αλλά και οι άλλες Μεσογειακές χώρες όπως Ισπανία, Μάλτα, Ιταλία αντιλαμβάνονται ότι “κάτι πρέπει να γίνει με την Τουρκία”. Τι όμως; Η ΕΕ δεν έχει δικό της στρατό, ούτε κοινή εξωτερική πολιτική. Ο Ερντογάν “βρίσκει και κάνει”.