Η άλλη όψη…
Ιδεολογική σκλαβιά και απαίδευτοι πολίτες
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Γράφοντας καθημερινά στα Μέσα Ενημέρωσης έχω την σπουδαία ευκαιρία να παρακολουθώ συστηματικά την καθημερινότητα της πόλης, της χώρας, του κόσμου. Να αρθρογραφώ για ότι με συγκινεί. Στην ουσία, είναι σαν να παρακολουθώ συνεχώς ένα νέο Πανεπιστήμιο, μελετώντας την απανταχού κοινωνία των ανθρώπων.
Κάνω έναν απολογισμό αυτής της παρακολούθησης της καθημερινότητας. Ποια κατά τη γνώμη μου είναι τα σημαντικότερα που διαπιστώνω; (από τα εκατοντάδες σπουδαία και άκρως σημαντικά φυσικά…).
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, κορυφαία διαπίστωση μου είναι αυτό που ο Λευτέρης Κουσούλης έχει ονομάσει “ιδεολογική σκλαβιά”. Ένα κρίσιμο ποσοστό πολιτών, έχει ενταχθεί στα μπλε, κόκκινα, πράσινα κομματικά κοπάδια. Αυτοί οι ανθρωποι, υπερασπίζονται με πάθος την κάθε κομματική ψευδολογία, χωρίς οι ίδιοι να έχουν άποψη, μα ούτε και να τους ενδιαφέρει η αλήθεια.
Ακριβώς όμοιοι τους και οι πολιτικοί που είναι τυφλά φερέφωνα των ηγεσιών τους. Παρελαύνουν στα τηλεπαράθυρα ανεμίζοντας κομματικές σημαίες χωρίς προσωπική άποψη και χωρίς ηθικούς φραγμούς για την παραπλάνηση που επιδιώκουν. Είναι τόσο ανάρμοστη η συμπεριφορά τους ώστε ενώ υπερασπίζονται με πάθος το άσπρο, αν έρθει μήνυμα στο κινητό τους ότι η κομματική γραμμή άλλαξε και έγινε μαύρο, θα την αλλάξουν στο επόμενο χιλιοστό του δευτερολέπτου.
Πρόκειται για μια ελληνική μοναδικότητα που δηλητηριάζει τον δημόσιο βίο, βάζει στο περιθώριο κάθε ελεύθερο πολίτη και συντηρεί την παρακμή. Εδώ να πω ότι οι πραγματικά ελεύθεροι πολίτες, όταν τολμούν να διατυπώσουν μια γνώμη, αμέσως υβρίζονται σκαιότατα και κατηγορούνται από τα κομματικά πρόβατα σαν… κομματικοί. Έτσι είτε απέχουν από τα κοινά, είτε δεν εκφράζονται.
Αυτή η ιδεολογική σκλαβιά εξηγείται από το παρελθόν της χώρας, (εμφύλιος, αστυνομικό κράτος δεξιάς κ.λπ.) όμως είμαστε πια στο 2020…
ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ μόνο μια φράση: Απίστευτης έκτασης έλλειψη παιδείας. Άνθρωποι χαμένοι σε μια καθημερινότητα μακριά από τα σπουδαία του πνεύματος και της σκέψης που πρόσφερε ο 20ος ακόμη και ο 19ος αιώνας. Αυτοί οι ανθρωποι εκλέγουν τον Τραμπ, τον Τζόνσον, τον Μπολσονάρο. Επιλέγουν έναν από τους όμοιους τους.
Πρόκειται για μείζον θέμα αφού μας αποδεικνύει ότι ο πλανήτης βιώνει ακόμη και σήμερα έναν μακρύ Μεσαίωνα παρά την απογείωση των επιστημών και της τεχνολογίας. Ο Μεσαίωνας αυτός θα “μετρηθεί” και στις εκλογές των ΗΠΑ όπου αν επανεκλεγεί ο Τραμπ αυτό θα σημαίνει ότι ακόμα και ένας λαϊκιστής πολιτικός που καθημερινά ψευδολογεί και συκοφαντεί και που ευθύνεται για δεκάδες χιλιάδες άδικους θανάτους λόγω covid-19, δεν μπορεί να αξιολογηθεί όπως τους αξίζει από τους πολίτες. Γιατί; Γιατί πέρα από ένα μικρό ποσοστό που τα συμφέροντα τους είναι με τον Τραμπ και θα τον ψηφίσουν ιδιοτελώς, η πλειοψηφία που θα του δώσει τη νίκη είναι απαίδευτοι.