Η άλλη όψη…
Ο μοναχικός κατήφορος του Ερντογάν
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Ο Ερντογάν δεν είχε στα μυαλό του να μετατρέψει την Τουρκία σε ένα δεύτερο Ιράν, δηλαδή σε μια θεοκρατική χώρα. Από το 2003 μέχρι το 2010, στήριξε την ανάπτυξη της Τουρκίας με το βλέμμα στη Δύση και ένας βασικός του στόχος ήταν να βάλει τη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο ολισθηρός κατήφορος για τον Ερντογάν ξεκίνησε όταν θέλησε να παρατείνει την παραμονή τους στην εξουσία, δηλαδή να μην την παραδώσει ποτέ. Εκεί βλέποντας ότι τα ποσοστά του μειώνονται πήρε μέτρα.
Άλλαξε το Σύνταγμα για να πάρει υπερεξουσίες, με το χάρτινο πραξικόπημα που πολλοί λένε ότι ο ίδιος το οργάνωσε άρχισε πρωτοφανείς διώξεις εκατοντάδων χιλιάδων αθώων ανθρώπων, εναγκαλίστηκε με την ακροδεξιά της χώρας αναγκαζόμενος να αποδεχθεί μια εθνικιστική ρητορική και πρακτική. και που έχει καταλήξει; Να προσεύχεται γονατιστός μέσα στην Αγιά Σοφιά υποκρινόμενος τον θεοσεβούμενο (που φυσικά δεν είναι).
Όμως ο Ερντογάν θέλει δεν θέλει είναι πια παρελθόν. Το 40% των Τούρκων είναι μέχρι 32 χρόνων. Η συντριπτική τους πλειοψηφία κοιτά προς την Δύση όπου η ελεύθερη έκφραση, τα ανοιχτά σύνορα, η παιδεία, το internet, συγκροτούν τα θέλω τους. Σε μια διαδικτυακή του εμφάνιση ο Ερντογάν μέτρησε 380.000 αρνητικά σχόλια υπό τον κοινό τίτλο “όχι ψήφος από μένα”. Και τι έκανε; Πέρασε νομοσχέδιο για να ελέγχει τα social media.
Οι μέρες του Ερντογάν είναι μετρημένες λοιπόν. Όταν μια σύγχρονη Τουρκία θέλει να ξεφύγει από την θρησκευτική καθήλωση και τον σκοταδισμό ο Ερντογάν ονειρεύεται το 1453. Κανείς δεν νοιάζεται πέραν της μειοψηφίας των φανατικών. (Όπως και στην Ελλάδα. Κανείς δεν νοιάζεται πια για τον εμφύλιο που έγινε πριν 70 χρόνια ή για το δεξιό κομματικό κράτος που έληξε το 1981. Από τότε μέχρι σήμερα όσοι έχουν γεννηθεί είναι μέχρι 45 χρονών και όταν τους μιλάς για τον εμφύλιο τον βάζουν σε ίδια μοίρα με τον Πελοποννησιακό πόλεμο 2.500 χρόνια πριν. Δεν έζησαν τίποτα από τα δυο).
Οι κοινωνίες της παγκοσμιοποίησης δεν κερδίζονται πια με την παρελθοντολογία. Κι αν κερδίζονται με τη βία, αυτό κρατά λίγο. Ο Ερντογάν δεν θα μπορέσει για πολύ να παραπλανά, να φυλακίζει και να λεονταρίζει. Είναι σε έναν μοναχικό δρόμο αυτοκαταστροφής.
