Η άλλη όψη…
Πότε θα γίνουν εκλογές; Κανείς δεν ξέρει
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Οι συζητήσεις για το πότε θα γίνουν οι εκλογές γίνονται πλέον καθημερινά. Όλοι συμφωνούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σχεδιάζει διπλές εκλογές ώστε στη μια κάλπη να εκτονωθεί ο θυμός και στην άλλη να τον ψηφίζουν…
Διπλές εκλογές μπορεί να γίνουν λοιπόν σε τρεις περιπτώσεις:
α) Σε συνδυασμό με ένα δημοψήφισμα το οποίο δεν θα έχει δεσμευτικό χαρακτήρα (για να μην περάσει το βέβαιο μποϋκοτάζ της αντιπολίτευσης που θα το ακυρώσει) αλλά… “συμβουλευτικό” (!)
β) Μαζί με τις ευρωεκλογές τον Μάιο του 2019.
γ) Μαζί με τις δημοτικές εκλογές που μπορούν να γίνουν ακόμη και τον Σεπτέμβριο του 2019 αν τις μεταθέσουν με μια τροπολογία. (Δικό μας δεν είναι το μαγαζί; Εκλογές κάνουμε όποτε θέλουμε).
Οι πολιτικοί αναλυτές θεωρούν βέβαιον ότι βαδίζουμε σε διπλές εκλογές – άγνωστο πότε και με ποια δεύτερη κάλπη. Ωστόσο υπάρχουν σοβαροί περιορισμοί.
– Αν πάνε πρώτα σε ευρωεκλογές όπου σίγουρα θα υπάρξει τιμωρητική ψήφος, δεν έχει κανένα νόημα να κάνουν διπλές εκλογές τον Σεπτέμβριο έχοντας προίκα ένα πολύ χαμηλό ποσοστό.
– Κάθε εκλογική μάχη μέσα στο 2019 θα έχει το βάρος των ΝΕΩΝ μειωμένων συντάξεων και του αφορολόγητου στα 5.600 ευρώ. Και τριπλές εκλογές να κάνεις, οι άδειες τσέπες των ψηφοφόρων δεν θα ξεγελιούνται.
Η λογική λέει λοιπόν: Εκλογές πριν τα οδυνηρά μέτρα που θα ισχύσουν από 1 Ιανουαρίου 2019 και σίγουρα πριν τις ευρωεκλογές όπου το χαμηλό ποσοστό που σίγουρα θα πάρουν θα είναι ψυχολογικά η βάση της επόμενης ήττας.
Ωστόσο υπάρχει και μια περίπτωση να γίνουν οι εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2019. Αυτό θα εξαρτηθεί από το πόσο χαμηλά θα είναι τα ποσοστά στις δημοσκοπήσεις. Αν για παράδειγμα έχουν ποσοστά κάτω του 20% τι νόημα έχει να κάνουν εκλογές βέβαιης ήττας; Θα μείνουν στην εξουσία μέχρι και την τελευταία μέρα.
Αντίθετα αν τα ποσοστά αυξηθούν, τότε ναι οι πρόωρες εκλογές είναι πιθανές ώστε να κινήσουν το σχέδιο επόμενων εκλογών με απλή αναλογική και πάλι εκλογών από την μη εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας κ.ο.κ. (κάτι που δεν θα μπορούν να κάνουν αν γίνουν εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2109)
Αυτή η δεύτερη περίπτωση έχει μια βάση. Οι πολίτες μη ελπίζοντας πουθενά, πιστεύοντας ότι “όλοι είναι ίδιοι” και πως οι φόροι και τα μνημονιακά μέτρα είναι ο μόνος δρόμος, δεν υπάρχει άλλος, κουρασμένοι και απαθείς μπορεί να ψηφίσουν με βάση το “αριστερά – δεξιά” σύνδρομο. άποιες ελπίδες ε;
