Η άλλη όψη…
Το απερίγραπτο χάλι της εν Ελλάδι δημοσιογραφίας
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Ποτέ η δημοσιογραφία δεν ήταν σε τέτοια χάλια στην Ελλάδα. Τι είναι η δημοσιογραφία; Στέκεται ανάμεσα στην εξουσία και τον πολίτη και, κρατώντας μια σταθερά καθαρή και ειλικρινή στάση, συμβάλλει στον δημόσιο ορθολογισμό, απομονώνει την φρίκη του λαϊκισμού και του ασύστολου ψεύδους, είναι για την κοινωνία απολύτως χρήσιμη και αναγκαία.
Το σημερινό πρωτοφανές χάλι της δημοσιογραφίας ζημιώνει τη χώρα, αφού ανακυκλώνει και προωθεί προς την κοινωνία την ιδιοτέλεια, τα ψέματα, το ασήμαντο, το τίποτα. Ακόμα χειρότερα, συστρατεύεται πίσω από κόμματα και συμφέροντα, οργανώνοντας και δολοφονίες χαρακτήρων.
Οι φυλές των πληρωμένων της δημοσιογραφίας – όχι αυτών που πασχίζουν με αξιοπρέπεια – είναι δυο. Μια κατηγορία είναι φυσικά οι κομματικοί. Εμφανίζονται στα κανάλια και με φανατισμό υπερασπίζονται το κόμμα που τους παρέχει έμμισθες θέσεις, αργότερα ίσως τους βγάλει και βουλευτές.
Μην φανταστείτε ότι υπερασπίζονται τις ιδέες τους που κατά σύμπτωση είναι ίδιες με το κόμμα. Ο δημοσιογράφος είναι ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ και την αλήθεια, τις δικές του ιδέες δεν τις εμφανίζει ποτέ. Αυτή η κατηγορία των κομματικών δημοσιογράφων είναι η χειρότερη. Μόνο βαθιά ντροπή νιώθει κανείς βλέποντας την κατάντια τους να υπερασπίζονται δημοσίως κομματική λάσπη..
Μια δεύτερη κατηγορία είναι οι δήθεν “δημοσιογράφοι”που έγιναν και πάμπλουτοι εκβιάζοντας: “Θα σε βρίζω καθημερινά με ψεύδη και τερατολογίες και θα σταματήσω μόλις μου τα δώσεις”. Δεν τους ενδιαφέρει ούτε η αλήθεια, ούτε κάποια κόμμα. Είναι με τον εαυτό τους και μέσα στο χάος της παρακμής έχουν αποφασίσει “να τα κονομήσουν”. Λίγοι οι δημοσιογράφοι του εκβιασμού αλλά και επηρεάζουν και φθείρουν.
Το χάλι της ελληνικής δημοσιογραφίας όμως διαβρώνει την δημοκρατική λειτουργία της χώρας. Οι πολίτες αντί να απολαμβάνουν την ενημέρωση που αξίζουν, γίνονται θεατές μιας ΜΟΝΙΜΗΣ παρακμής που μπαίνει στο σπίτι τους από την τηλεόραση και βρίσκεται καθημερινά στο χέρι τους μέσα από το κινητό τους και τα social media που συμμετέχουν και υπερθεματίζουν φανατικοί αναπαράγοντας ύβρεις και ψεύδη.
Ποιος έχει την ευθύνη για αυτή την κατάσταση; ΣΥΝΟΛΙΚΑ το πολιτικό σύστημα. Αυτό χρησιμοποιεί τους πληρωμένους, της δημοσιογραφίας, αυτό τους ανταμείβει με εκλόγιμες θέσεις, αυτό τους παρέχει και χρήμα κάτω από το τραπέζι.
Η δημοσιογραφία έχει υποδουλωθεί στο κόμμα και στις τακτικές φθοράς του πολιτικού αντιπάλου “με κάθε τρόπο”. Όμως είναι εντυπωσιακό ότι δεν κάνει ΤΙΠΟΤΕ για να αυτοκαθαρθεί. Πώς να αυτοκαθαρθεί όταν δημοσιογράφοι υποτίθεται αμερόληπτοι, καλούν στις ενημερωτικές τους εκπομπές ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ ΤΟΥΣ, τους κομματικά πληρωμένους συναδέλφους τους, υποτίθεται για να κρατούν πολιτικά τις ισορροπίες; Γνωρίζουν απολύτως ότι καλούν ψεύτες και υπονομευτές και όμως τους καλούν ξανά και ξανά.
Μια πρώτη κίνηση αυτο-εξυγίανσης του χώρου θα ήταν όλοι αυτοί οι προκλητικά κομματικοί της δήθεν δημοσιογραφίας να μην κληθούν ποτέ ξανά σε ενημερωτικές εκπομπές. Το τολμούν οι υπεύθυνοι των ¨ανεξάρτητων” εκπομπών; Γιατί τότε και αυτοί είναι συνυπεύθυνοι για την διάβρωση που έχει υποστεί και ο κλάδος και η δημόσια ζωή στον τόπο. Έλεος…
