Η άλλη όψη…
Μια μονίμως όζουσα κομματική συμπεριφορά
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Στις 14 Αυγούστου 2005 έναν Boeing των Κυπριακών Αερογραμμών με 115 επιβάτες και 6 πλήρωμα, έπεσε 30 χιλιόμετρα από το αεροδρόμιο “Ελ. Βενιζέλος” στην Αθήνα. Το αεροπλάνο έπεσε επειδή οι μηχανικοί στο έδαφος πριν απογειωθεί, δεν είχαν τοποθετήσει σωστά έναν διακόπτη. Αποτέλεσμα να χαθεί το οξυγόνο στο αεροπλάνο, να πέσουν όλοι σε βαθύ λήθαργο και να σκοτωθούν εν αγνοία τους όταν το αεροπλάνο ξέμεινε από καύσιμα και έπεσε στο έδαφος.
Υπήρξαν 5 υπεύθυνοι της εταιρείας που καταδικάστηκαν. Στην Κύπρο όμως δεν ζητούσαν παραίτηση του υπουργού Συγκοινωνιών, ούτε έψαχναν αν η κυβέρνηση έκρυβε ή κάλυψε στοιχεία. Ούτε κατηγορούσαν τον οποιονδήποτε ότι δεν είχε φέρει σύγχρονα συστήματα “να προλάβουν το κακό”. Ήταν ξεκάθαρο ότι είχαμε ανθρώπινο λάθος.
Εδώ στην Ελλάδα, ενώ είναι επίσης ξεκάθαρο από ένα πλήθος στοιχείων ότι στα Τέμπη χάθηκαν 57 ζωές αποκλειστικά από ανθρώπινο λάθος (σταθμάρχη – μηχανοδηγού), τα σαπισμένο κομματικό σύστημα της χώρας βρήκε μια ακόμη ευκαιρία για φθορά του αντιπάλου και ζητά να δικαστούν πρώην υπουργοί (χωρίς κατηγορία…), μιλούν για συγκάλυψη (χωρίς να μας λένε τι συγκαλύπτουν) και έχουν παρασύρει χιλιάδες πολίτες ακόμη και να υπογράφουν “να χυθεί φως και να δικαστούν οι ένοχοι” σε μια υπόθεση που δεν έχει κανένα απολύτως κενό.
Είναι ακριβώς η ίδια όζουσα κομματική συμπεριφορά με τις εταιρείες Κασσελάκη, που τον κυνηγούν καθημερινά, αντί να καταργήσουν αμέσως τον αισχρό νόμο που δεν επιτρέπει να έχει κανείς νόμιμες επιχειρήσεις επειδή πολιτεύεται.
Ακριβώς η ίδια όζουσα συμπεριφορά ότι τα email είναι προσωπικά δεδομένα και η κυρία Ασημακοπούλου τα χρησιμοποίησε παράνομα για να ενημερώσει πολίτες.
Και σε αυτές τις δυο περιπτώσεις όπως και σε αυτή των Τεμπών, βρήκαν μια “ευκαιρία” να καταγγέλλουν, να φθείρουν και να απαξιώνουν τον αντίπαλο. Τους βοηθούν και τα άχρηστα ΜΜΕ φυσικά.
Έχουμε λοιπόν, ένα πολιτικό σύστημα ανάξιο να σταθεί στο πλευρό των πολιτών. Κομματικοί μολύνουν καθημερινά τον δημόσιο βίο με ψεύδη, τερατολογίες και λάσπη, εντελώς ανίκανοι να υπηρετούν με αξίες και αρχές τον πολίτη που έχει τόσο ανάγκη κάποιοι να ασχοληθούν με τα προβλήματα του.