Συνέντευξη στο συνεργάτη της «Σ», Ανδρέα Χριστόπουλο
Πρόδρομος Εμφιετζόγλου: Τι με ανάγκασε να ιδρύσω την “Πατριωτική Ένωση”
«Είμαστε η απάντηση στην βαθιά πολλαπλή παρακμή που έφερε το πολιτικό σύστημα στη χώρα», επισημαίνει ο ιδρυτής του νέου κόμματος
Την βαθιά του ανησυχία για την βαθιά παρακμή μέσα στην οποία λειτουργεί η χώρα και για τις αναπόφευκτες επιπτώσεις που ήδη παρατηρούνται στην κοινωνία εκφράζει με συνέντευξη του ο κ. Πρόδρομος Εμφιετζόγλου, ιδρυτής ενός νέου κόμματος στη χώρα, της “Πατριωτικής Ένωσης”. Ο κ. Εμφιετζόγλου δηλώνει ότι προχώρησε στην δημιουργία κόμματος γιατί “δεν πάει άλλο πια” και εξηγεί ότι η βαθιά παρακμή που βιώνει η Ελλάδα είναι σχεδόν καθολική με θύτη το πολιτικό σύστημα που επί δεκαετίες την συντηρεί. Η συζήτηση μαζί του έχει ως εξής:
ΕΡ. Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Θα ήθελα το σχόλιο σας δεδομένου ότι και στις δυο χώρες έχετε αναλάβει και ολοκληρώσει δημόσια έργα.
ΑΠ. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα σύνθετο ζήτημα που περιλαμβάνει ένα πλήθος παραμέτρων. Η Ρωσία δεν είναι πια η υποτακτική Ρωσία του Γίέλτσιν. Η επέκταση του ΝΑΤΟ σε χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, ήταν αθέτηση συμφωνηθέντων και δεν γίνεται ανεκτή. Και η Ουκρανία έχει μεγάλο μέρος του πληθυσμού Ρώσους. Φυσικά ο πόλεμος είναι πάντα εγκληματικός αλλά δείτε: Οι ΗΠΑ που εγκατέλειψαν το Αφγανιστάν εγκατέλειψαν και την Ουκρανία που μάχεται μόνη.
Οι ΗΠΑ που πήγαν στον Ειρηνικό, λόγω της οικονομικής ενδυνάμωσης της Κίνας, επιστρέφουν στην Ευρώπη. Και η Ευρώπη έχει την μαλθακότητα του θεατή και σύρεται πάλι πίσω από το άρμα των ΗΠΑ. Αυτά τα γιγάντια συμφέροντα στον πλανήτη, φαίνεται να συγκρούονται τώρα στην Ουκρανία. Ο πόλεμος μοιάζει με ένα δέντρο που το βλέπουμε αλλά δεν βλέπουμε το δάσος δηλαδή, τι πραγματικά κρύβεται πίσω του. Σε σχέση δε με την Ελλάδα νομίζω ότι δεν έπρεπε να εμπλακούμε.
ΕΡ. Ας περάσουμε σε εσάς. Ποιοι λόγοι σας ανάγκασαν να ιδρύσετε την “Πατριωτική Ένωση”, δηλαδή ένα εντελώς νέο κόμμα. Βάζω την φράση “σας ανάγκασαν” ως καταλληλότερη.
ΑΠ. Πράγματι αυτή είναι η λέξη. Σωστά το λέτε “με ανάγκασαν”. Και με ανάγκασαν, γιατί απλά πιστεύω ότι δεν πάει άλλο πια. Η χώρα μας φθάνει σε μια συνολική καταστροφή που οφείλεται στο σαθρό πολιτικό της σύστημα. Όλα τα κόμματα της σημερινής Βουλής ευθύνονται διαχρονικά για την σκοτεινή αυτή εποχή που ζούμε. Κανένας σχεδιασμός, βόλεμα ημέτερων, ελεγχόμενοι θεσμοί, ψεύδη, υπογεννητικότητα, σπατάλες και δανεισμοί που μας οδήγησαν και μας οδηγούν σε χρεοκοπία. Και μια εθνική πολιτική υποτέλειας.
Ποιος έχει απολογηθεί για το πελατειακό κράτος; Ίδρυαν άχρηστες υπηρεσίες και προσλάμβαναν χιλιάδες ανθρώπους σε θέσεις που ούτε αγαπούσαν ούτε υπηρέτησαν ποτέ σωστά, αποβουλιάζοντας οικονομικά τη χώρα. Όλα αυτά είναι πασίγνωστα αλλά δεν ενδιαφέρονται ούτε να απολογηθούν ούτε να τα διορθώσουν.
ΕΡ. Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα διέθεσε 500 δισ. ευρώ είναι μια χώρα σε καθυστέρηση παντού. Υποδομές ξεπερασμένες, αναγκαία έργα δεν έχουν γίνει, παντού υποβάθμιση δεκαετίες πίσω.
ΑΠ. Είναι πράγματι εντυπωσιακό. Κάποτε η Ελλάδα έκανε Δημόσια Έργα με τα δικά της λεφτά. Τώρα με τα χρήματα της ΕΕ δεν ολοκληρώνει σχεδόν τίποτε. Η απάντηση εύκολη: Μονίμως ανικανότητα και κλοπή. Μιλάμε για φοβερή κατασπατάληση κονδυλίων για κομματικούς σκοπούς, πάλι δηλαδή το πελατειακό κράτος μπροστά μας. Αυτός είναι ο ορισμός της διαφθοράς ξέρετε, αλλά όπως σας είπα, κανείς τους δεν απολογείται.
ΕΡ. Ωστόσο έχουμε μια ακόμη ευκαιρία που λέγεται Ταμείο Ανάκαμψης. Μπορούμε να ελπίζουμε ή θα κατασπαταληθεί και αυτή;
ΑΠ. Πράγματι η ευκαιρία είναι μεγάλη. Φοβάμαι όμως ότι και αυτή θα διεκπεραιωθεί κομματικά για βόλεμα ημετέρων. Δηλαδή για έργα δεύτερης χρησιμότητας, με αυξημένα κόστη και σκοτεινές διαδικασίες.
ΕΡ. Γνωρίζετε ασφαλώς πόσο μεγάλη πληγή είναι για τη ΝΔ Ελλάδα η Πατρών – Πύργου που εξακολουθεί να είναι ο φονικότερος δρόμος στη χώρα. Υπήρξε και δική σας εμπλοκή οπότε ερωτώ: Τι έχει συμβεί με αυτό το έργο;
ΑΠ. Είναι μια δυσάρεστη ιστορία κομματισμού, ανικανότητας και διαπλοκών. Το έργο ξεκίνησε επί Σουφλιά και θα το ολοκλήρωνε η Ολυμπία Οδός που θα το έφτανε μέχρι Τσακώνα. Τελικά, η Ολυμπία Οδός έφτασε μέχρι την Πάτρα επί Χρυσοχοϊδη. Η Ολυμπία κράτησε, λοιπόν, το κομμάτι με την πολλή κίνηση και απαλλάχτηκε από αυτό με την λίγη.
Αργότερα ο ΣΥΡΙΖΑ το έσπασε σε 8 κομμάτια. Αφού το έργο εγκρίθηκε, έγιναν οι διαγωνισμοί, υπεγράφησαν οι συμβάσεις στήθηκαν τα εργοτάξια και ξεκίνησε. Έρχεται η ΝΔ και κατά πρωτοφανή τρόπο διώχνει τις εταιρείες και το δίνει σε εκείνους που ποτέ δεν το ολοκλήρωσαν. Το ερώτημα είναι: Γιατί διαλύθηκαν εκείνες οι συμβάσεις; Το έργο σήμερα θα είχε ολοκληρωθεί και δεν θα θρηνούσαμε ζωές.
ΕΡ. Πολλοί υποστηρίζουν ότι μονίμως πια ζούμε με το ίδιο πολιτικό σύστημα 5 κομμάτων που χρηματοδοτούνται από το κράτος, προβάλλονται από τα ΜΜΕ, ενώ κάθε καινούργια φωνή ασφυκτιεί, δεν μπορεί να εκφραστεί. Η “Πατριωτική Ένωση” βιώνει μια τέτοια πραγματικότητα;
ΑΠ. Είναι απείρως χειρότερη από ότι φαντάζεται κανείς. Όταν ιδρύσαμε το κόμμα στείλαμε σε όλες τις μεγάλες εφημερίδες ένα δελτίο τύπου και ένα έντυπο των αρχών μας. Δεν έγραψε κανείς ούτε μια λέξη. Αντίθετα εκείνες τις μέρες διαβάζαμε μέχρι και ημισέλιδα για κάποιον Φουρθιώτη. Κανείς δεν μας καλεί πουθενά από τα κεντρικά τηλεοπτικά δίκτυα.
Ο αποκλεισμός κάθε φωνής – και της δικής μας – είναι απόλυτος και αυτό φυσικά συνιστά βαθιά αντιδημοκρατική πρακτική που με έχει εντυπωσιάσει. Δεν γνώριζα ότι στην Ελλάδα οι φωνές είναι μόνο 5. Ωστόσο υπάρχουν ελπίδες. Πρώτα από όλα στην Περιφέρεια τα ΜΜΕ έχουν ακόμη δεοντολογία και ηθική. Επίσης, είναι μια δική μας πια δέσμευση, να πλησιάσουμε τους πολίτες και να σπάσουμε αυτούς τους φράχτες των κεντρικών ΜΜΕ. Έχουμε όπλα. Αγαπάμε τη χώρα, είμαστε αδέσμευτοι, δεν έχουμε φόβους για να μιλάμε, δεν εκπροσωπούμε συμφέροντα. Θα δώσουμε τη μάχη με στόχο κάθε οικογένεια να ευημερεί. Είναι μια απλή φράση αυτή αλλά κρύβει μέσα της ένα μεγαλείο, πιστέψτε με.
