ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΛΑΣΣΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ,16η Διδακτική περίοδος, μάθημα 23ο (Τετάρτη 28 Μαρτίου), Ώρα 7μ.μ. στο Μαξίμειο Πνευματικό Κέντρο
«Το Δημοτικό Τραγούδι ως έκφανση του Ελληνικού Λόγου» στο Μαξίμειο
ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ: Πηνελόπη Τζιώκα, Δρ Φιλοσοφίας, Σχολική Σύμβουλος φιλόλογων.
Με ένα εξαιρετικής σημασίας θέμα, για την ουσία και την αξία του Ελληνικού Λόγου μέσα από τις δημοτικές παραδόσεις του λαού μας, από τα πανάρχαια ως τα σήμερα, θα ασχοληθεί στο επόμενο μάθημα (28 Μαρτίου 2018 ώρα 7μμ.) η διακεκριμένη φιλόλογος Πηνελόπη Τζιώκα, σχολική σύμβουλος φιλολόγων στο Νομό μας.
Την αυγή της ανθρώπινης συμ-παρουσίας ως δημιουργικής δύναμης σημαδεύουν έργα του χεριού και έργα πνευματικά. Τα πρώτα έχουν αφήσει τα ίχνη τους και τα απομεινάρια τους πάνω στη γη, είτε σαν σπασμένο πιθάρι, είτε σαν κομμάτι από άροτρο, σαν πέτρινο εργαλείο και τα παρόμοια από τα οποία τα μικρά και τα μεγάλα μουσεία της Ελλάδας αλλά και του κόσμου είναι γεμάτα. Τα δεύτερα, τα πνευματικά έμειναν με δύο τρόπους: μέσα από την προφορική παράδοση και μέσα από τα γραπτά κείμενα και τις γραπτές πηγές, μετά βέβαια από την ανακάλυψη της γραφής. Άλλωστε είναι αυτονόητο ότι ο προφορικός λόγος προηγείται του γραπτού. Έτσι και στην ελληνική λογοτεχνία. Πρώτα δημιουργήθηκαν τα δημοτικά τραγούδια που μιλούσαν για έργα και ημέρες θεών, ημιθέων, ηρώων, κοινών θνητών. Αυτά και η γλώσσα τους έθρεψαν τον Όμηρο. Ύστερα ήρθαν οι λυρικοί ποιητές. Οι πεζογράφοι ακολούθησαν. Έτσι έγινε στην Αρχαία Ελλάδα. Και έτσι, όμως, συνεχίστηκε, ως σήμερα, χωρίς διακοπή αλλά με πολλές μεταβολές, αλλαγές, τομές και ασυνέχειες, που επέβαλλαν οι καιροί και οι ανάγκες τους.
Μελετώντας το δημοτικό τραγούδι ανακαλύπτουμε το νοηματικό βάθρο της συνείδησης που έχει ο λαός για τον εαυτό του και τον κόσμο. Γνωρίζουμε και αναγνωρίζουμε τα εσώτατα κινήματα της ψυχής του από όπου πηγάζει ο μεγάλος πόθος αλλά και ο μεγάλος πόνος της ζωής του. Με αυτή την οπτική το δημοτικό τραγούδι είναι ο λόγος του λαού, αδιαμεσολάβητος, ατόφιος, αυθεντικός, όπως προκύπτει πάνω στο όργωμα του χωραφιού, στην πίκρα του καμάτου, στη φλόγα του έρωτα, στην οδύνη του θανάτου. Και ο λόγος αυτός είναι τόσο παλιός όσο και η ζωή του λαού που περνάει από τη μια γενιά στην άλλη. Για τον ελληνικό πολιτισμό, χωρίς χρονολογικούς και γεωγραφικούς προσδιορισμούς (γιατί άραγε να χρειάζονται;) το δημοτικό τραγούδι αποτελεί έκφανση του Ελληνικού Λόγου. Και αυτό θα προσπαθήσουμε να δείξουμε.
Η Πηνελόπη Τζιώκα, ως σχολική σύμβουλος φιλολόγων στο Νομό είναι ουσιαστικός συμπαραστάτης και άριστος σύμβουλος των φιλολόγων στο Νομό μας στο αξιόλογο φιλολογικό τους έργο. Με εξαίρετες εισηγήσεις της διεύρυνε ποιοτικά το περιεχόμενο του Πνευματικού μας συμποσίου και το αναβάθμισε ουσιαστικά με την βαθιά και ουσιαστική αντιμετώπιση των θεμάτων, αλλά και με λόγο ουσιαστικό και εύληπτο.
Το πλούσιο βιογραφικό της με άριστες σπουδές, με μεταπτυχιακή εμπειρία και διδακτορική διατριβή με αντικείμενο τη φιλοσοφία, με μεγάλη προσφορά στη Δημοσία Εκπαίδευση και από τη θέση του δασκάλου – παιδαγωγού και από τη θέση του Σχολικού Συμβούλου την έχουν κάνει, κατά κοινή ομολογία, ένα κόσμημα γνώσης και παιδαγωγικού ήθους στο χώρο της Εκπαίδευσης.
Πέραν της παρουσίας της στο χώρο της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, δίδαξε φιλοσοφικά κείμενα στο ΑΠΘ. Έκανε πολλές εισηγήσεις σε επιστημονικά συνέδρια, μετέφρασε τα πολιτικά του Αριστοτέλη και δημοσίευσε πλήθος φιλολογικών εργασιών και φιλοσοφικών σε έγκυρα Ελληνικά και διεθνή περιοδικά.
Τα μαθήματα γίνονται κάθε Τετάρτη 7-8 το απόγευμα στην αίθουσα ομιλιών (Σωκράτης Μικρού) του Μαξίμειου Πνευματικού Κέντρου.
Συντονιστές οι εκπαιδευτικοί: Θεολόγης Ανδρονίδης, Νότας Θωμάς και Χασιωτάκη Ειρήνη.
Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.
Χορηγοί: η Α.Ε. Θέρμη Σερρών (Τηλεθέρμανση),η Α.Ε. Ουστριάς (ΤΟΥΟΤΑ) και η Α.Ε ΑΓΡΟΕΦΟΔΙΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ.
