Η άλλη όψη…
Οι διακοπές τότε, οι διακοπές τώρα
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Μια ημέρα πριν τις διακοπές και θυμήθηκα ένα ερώτημα σε μια ομιλία μου σε συνέδριο για τον Τύπο. «Πώς καταλαβαίνεις ότι μια έκδοση εφημερίδας πάει καλά;».
«Εύκολο» είχα πει τότε. «Παίρνεις μια εφημερίδα με σημερινή ημερομηνία και την βάζεις με μια ίδιας ημερομηνίας, πέντε χρόνια πίσω. Αν η σημερινή σου έκδοση είναι καλύτερη πας καλά, αν η παλιά είναι καλύτερη, όχι».
Αυτή η σύγκριση του παρόντος με το παρελθόν λειτουργεί σχεδόν για όλα. Για παράδειγμα σκέπτομαι πως έπαιρνα την καλοκαιρινή μου άδεια όταν εργαζόμουν ως δημοσιογράφος. Έφευγα την 1η Ιουνίου και επέστρεφα την 1η Ιουλίου. Τριάντα ολόκληρες μέρες δικές μου. Μου έδιναν υποχρεωτικά τον Ιούνιο γιατί ήμουν ο νεαρότερος (οι παλιοί έπαιρναν Αύγουστο), αλλά αυτό μου άρεσε: Επέστρεφα και είχα άλλους δυο μήνες καλοκαιριού μπροστά μου. Το καλοκαίρι συνεχιζόταν.
Πάμε να κάνουμε μια σύγκριση με το σήμερα. Εδώ και χρόνια δεν μπορώ να κάνω διακοπές ενός μήνα. Νομίζω το πέτυχα μόνο μια φορά. Με το ζόρι φτάνω τις 10 μέρες. Επιπλέον, ενώ παλιά δεν σκεφτόμουν ποτέ το κόστος, τώρα ψάχνομαι και για το πόσο κάνουν ακόμα και τα εισιτήρια του πλοίου.
Λυπάμαι, αλλά σε αυτή την σύγκριση κερδίζει το παρελθόν. Ωστόσο υπάρχει κάτι που δεν το χάνεις και αυτό είναι ο δικός σου χρόνος. Όσες μέρες θα δραπετεύσουμε είναι δικές μας, πάντοτε είναι δικές μας. Τότε ή τώρα, στις διακοπές έχεις ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΧΡΟΝΟ. Κάνε ό,τι πρέπει για να τον ζήσεις χαρούμενα.
Αν και δεν είναι 1η Ιουνίου όπως κάποτε αλλά αρχές Σεπτέμβρη… καλό καλοκαίρι, ακόμη, σε όλους.
