Η άλλη όψη…
Αδιανόητη η εφηβική βία στην Ελλάδα
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Ήταν θέμα χρόνου να δούμε και αυτό: Δυο ανήλικοι στην Λαμία, επιτέθηκαν σε 17χρονο και με απειλή μαχαιριού ήθελαν να τον εξευτελίζουν. Απαιτούσαν να γονατίσει και να εκλιπαρεί για να παίξουν το βίντεο στο διαδίκτυο. Ο 17χρονος αφού δέχθηκε γροθιές και κλωτσιές το έσκασε και ενημέρωσε τον πατέρα του. Αυτός μαζί με τον αδερφό του έψαξαν, βρήκαν τους δυο 16χρονους και τους ξυλοκόπησαν. Ο ένας πήγε στο νοσοκομείο.
Η κατάσταση έχει ξεφύγει. Μόνο τον Σεπτέμβριο είχαμε 1.353 συλλήψεις ανηλίκων και 1201 δικογραφίες. Προσέξτε τώρα: Αυτοί οι αριθμοί είναι ένα μικρό κλάσμα των αληθινών περιστατικών βίας αφού οι περισσότερες περιπτώσεις δεν καταγγέλλονται.
Ποιες είναι οι αιτίες αυτής της πρωτόγνωρης για την χώρα εφηβικής βίας; Έχω υποστηρίξει ότι η βία έχει γεννηθεί στο άθλιο ελληνικό σχολείο όπου δεν υπάρχει καμία πειθαρχία, οι μαθητές δεν τιμωρούνται, ούτε αξιολογούνται και το χειρότερο: Δεν διδάσκονται για τις μεγάλες αξίες της ζωής ώστε να τις έχουν ατομικά ως προτεραιότητες. Να τις αποδεχθούν και να τις θέσουν ως σημαντικές βάσεις για τις ζωές τους.
Όταν δεν διδάσκονται φιλοσοφία, λογοτεχνία, ποίηση, ιστορία, όταν δεν υπάρχει στο σχολείο η χαρά, όταν το σχολείο το έχει υποκαταστήσει το φροντιστήριο, η παιδεία στην χώρα είναι ανύπαρκτη. Και ο παιδί, μέσα από την χρήση του κινητού και το διαδίκτυο εθίζεται στην βία.
Δεν γνωρίζω τι πρέπει να γίνει με τα παιδιά που σίγουρα σε αυτή την ηλικία έχουν ένα σωρό ελαφρυντικά. Γνωρίζω όμως ότι δεν πρέπει να υπάρξει έλεος με τους γονείς τους. Δεν έχουν καμία απολύτως δικαιολογία για την βία των παιδιών τους και πρέπει να διώκονται άμεσα και μάλιστα και με αστικές αγωγές: Πληρώστε για ηθικές βλάβες, για έξοδα, για φθορές.
Ίσως έτσι τα παιδιά τους αντιληφθούν ότι δεν μπορούν να φορτώνουν στους γονείς τους τις δικές τους συμπεριφορές.