Η άλλη όψη…
«Έκλεβε» και τα έβαζε στην… μάνα του
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Αν θέλετε να δείτε την Ελλάδα του 2024, δείτε την υπόθεση του Κωνσταντίνου Πολυχρονόπουλου, που μοιράζει δωρεά φαγητό καθημερινά σε χιλιάδες ανθρώπους. Εφημερίδες, ιστοσελίδες και τηλεοπτικές εκπομπές τους έχουν κατακρεουργήσει και ο ίδιος απαντά:
“Τόσες ημέρες κατηγορούμαι και διαπομπεύομαι χωρίς να έχει απαγγελθεί σε βάρος μου οποιαδήποτε κατηγορία, χωρίς να με έχει καλέσει οιαδήποτε Αρχή να δώσω, έστω, εξηγήσεις, χωρίς να έχω κληθεί να πω την άποψή μου.
Ουδέν επιλήψιμο, ουδέν μεμπτό υπάρχει σε βάρος μου, πολλώ δε μάλλον σε βάρος του «άλλου ανθρώπου». Δεν έχω εταιρίες, δεν έχω κρυφά σχήματα, δεν έχω στο όνομά μου ούτε ακίνητο, ούτε αυτοκίνητο, ούτε περιουσία, ούτε καταθέσεις, ούτε θυρίδες, ούτε πράγματα αξίας, ούτε «παπάκι» καν, ακόμα και σήμερα κοιμάμαι στην κουζίνα του «Άλλου Ανθρώπου», εκεί θα με βρείτε και σήμερα και αύριο. Και είμαι περήφανος γι’ αυτό. Είναι απολύτως βέβαιον πως οι σε βάρος μου κατηγορίες, εάν και εφόσον απαγγελθούν, θα καταπέσουν”.
Στα βασικά τον πιστεύω. Όποιος κλέβει για να το κάνει δημιουργεί νόμιμα έναν μη κερδοσκοπικό φορέα, έχει τα πάντα σε τάξη, στα χαρτιά δεν λείπει τίποτα. Πώς νομίζετε ότι κλέβουν οι πολυεθνικές; Όλα είναι “όπως πρέπει”.
Τώρα εγώ πρέπει να πιστέψω ότι ο Πολυχρονόπουλος έκλεβε εκατομμύρια και έβαζε τα κλοπιμαία στον τραπεζικό λογαριασμό της… μάνας του! Στέκει; Αυτό που είμαι έτοιμος να αποδεχθώ είναι ότι ο Πολυχρονόπουλος λειτουργούσε τον τεράστιο όγκο γευμάτων που είχε δημιουργηθεί όπως όταν πρωτοξεκίνησε με 50 γεύματα. Πιθανώς δε κάποια δικά του έξοδα να τα έπαιρνε από το ταμείο.
Η ΑΑΔΕ μπορεί να τον κατηγορήσει ότι δεν ήταν τυπικά καθόλου εντάξει. Μέχρι εκεί όμως. Το “έκλεβε και τα έβαζε σε λογαριασμό στην μάνα του” είναι για γέλια.