Διοικούσα Επιτροπή του του ΓΕΩΤΕ.Ε. Ανατολικής Μακεδονίας
Μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα του Νερού, 22 Μαρτίου
Η 47η Σύνοδος της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ το 1992, έχοντας υπόψη τις προτάσεις που διατυπώθηκαν στη Συνδιάσκεψη του ΟΗΕ για το «Περιβάλλον και την Ανάπτυξη», που πραγματοποιήθηκε στην Αργεντινή το 1977, αποφάσισε να ορίσει την 22η Μαρτίου κάθε χρόνου ως Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό.
Το φετινό σύνθημα της Παγκόσμιας Ημέρας Νερού 2023, όπως ορίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη, συνοψίζεται στην «Επιτάχυνση της Αλλαγής» και ειδικότερα όσον αφορά την επιτάχυνση της αλλαγής για την επίλυση της κρίσης νερού και υγιεινής που σχετίζεται με αυτό. Άλλωστε ένα από τα βασικά Ανθρώπινα Δικαιώματα σχετίζεται με το νερό, με κυρίαρχο αυτό της πρόσβασης σε καθαρό πόσιμο νερό, ως απαραίτητη ανάγκη, που σχετίζεται άμεσα με τις ικανοποιητικές συνθήκες διαβίωσης, υγιεινής και υγείας των ανθρώπων. Το Νερό, ο επονομαζόμενος και λευκός χρυσός, πηγή ζωής για τον άνθρωπο, βρίσκεται ανισομερώς κατανεμημένος στον πλανήτη. Έτσι:
* 2.1 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν χωρίς ασφαλές νερό στο σπίτι.
* Ένα στα τέσσερα δημοτικά σχολεία δεν έχουν πόσιμο νερό με τους μαθητές να χρησιμοποιούν μη ασφαλείς πηγές ή να διψούν.
* Περισσότερα από 700 παιδιά κάτω των πέντε ετών πεθαίνουν κάθε μέρα από διάρροια που συνδέεται με το μη ασφαλές νερό και την κακή υγιεινή.
* Το 80% των ανθρώπων που χρησιμοποιούν μη ασφαλείς πηγές ύδατος ζουν σε αγροτικές περιοχές.
* Περίπου 159 εκατομμύρια άνθρωποι συλλέγουν το πόσιμο νερό τους από τα επιφανειακά ύδατα, όπως λιμνούλες και ρυάκια.
Περίπου 4 δισεκατομμύρια άνθρωποι – σχεδόν τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού – βιώνουν έντονα την έλλειψη νερού για τουλάχιστον ένα μήνα του έτους.
*700 εκατομμύρια άνθρωποι θα μπορούσαν να μεταναστεύσουν λόγω έντονης λειψυδρίας έως το 2030.
* Οι πιο πλούσιοι λαμβάνουν γενικά υψηλά επίπεδα υπηρεσιών ύδατος με (συχνά πολύ) χαμηλό κόστος, ενώ οι φτωχοί καταβάλλουν πολύ υψηλότερη τιμή για μια υπηρεσία παρόμοιας ή μικρότερης ποιότητας.
* Σε παγκόσμιο επίπεδο, πάνω από το 80% των λυμάτων που παράγονται από την κοινωνία ρέει πίσω στο οικοσύστημα χωρίς να υποστούν επεξεργασία ή επαναχρησιμοποίηση.
* Οι ευκαιρίες από την αξιοποίηση των αποβλήτων ως πόρου είναι τεράστιες. Η διαχείριση των λυμάτων με ασφάλεια είναι μια προσιτή και βιώσιμη πηγή ύδατος, ενέργειας, θρεπτικών ουσιών και άλλων ανακτήσιμων υλικών.
* Το κόστος της διαχείρισης των λυμάτων αντισταθμίζονται σε μεγάλο βαθμό από τα οφέλη για την υγεία του ανθρώπου, την οικονομική ανάπτυξη και την περιβαλλοντική βιωσιμότητα – παρέχοντας νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες και δημιουργία «πράσινων» θέσεων εργασίας. * Λύσεις, όπως η δενδροφύτευση για την ενίσχυση των δασών, η αποκατάσταση των υγροτόπων, η διάνοιξη και αποκατάσταση φυσικών ρεμάτων, καθώς και η κατασκευή πράσινων υποδομών στον αστικό ιστό, είναι βιώσιμες και οικονομικά συμφέρουσες, έτσι ώστε να αποκατασταθεί ο κύκλος του νερού, να αντιμετωπιστεί η κλιματική αλλαγή και να βελτιωθούν η δημόσια υγεία και η ποιότητα ζωής με την εξυγίανση, τον καθαρισμό και την επαναχρησιμοποίηση του νερού.
* Η Ανατολική Μακεδονία (Δράμα, Καβάλα και Σέρρες) είναι από τις πιο προικισμένες από τη φύση περιοχές όσον αφορά τους διαθέσιμους υδατικούς πόρους με μεγάλα ποτάμια κι έργα αξιοποίησης τους (φράγματα στον Νέστο, Λίμνη Κερκίνη, Τενάγη Φιλίππων κ.α.).
Οι επιστήμονες του Γεωτεχνικού χώρου συμβάλουν με τη γνώση και την καθημερινή εργασία τους στη διαφύλαξη ενός τόσο πολύτιμου πόρου που είναι το νερό, αφού η αγροτική παραγωγή, την οποία μεταξύ άλλων υποστηρίζουν, αποτελεί τον μεγαλύτερο καταναλωτή υδατικών πόρων στην Ελλάδα (70% περίπου του συνολικού όγκου) και συνεπώς η λελογισμένη χρήση αυτού στην αγροτική παραγωγή, σε συνδυασμό με τις άλλες χρήσεις του (ύδρευση, βιομηχανική χρήση), αποτέλεσε και θα αποτελεί μέριμνα των Γεωτεχνικών.
Κλείνοντας, θα θέλαμε να τονίσουμε τον καταλυτικό ρόλο που παίζουν οι Γεωτεχνικοί Επιστήμονες και το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο που τους εκπροσωπεί στην ορθολογική διαχείριση των υδατικών πόρων της χώρας μας, ρόλο που άλλωστε είναι θεσμοθετημένος, τόσο επιστημονικά, όσο και νομοθετικά.
Για αυτούς τους λόγους λοιπόν ας εντείνουμε τις προσπάθειες μας, στους διεθνείς οργανισμούς και τις κυβερνήσεις, ευαισθητοποιώντας παράλληλα τις τοπικές κοινωνίες για να επιτύχουμε τους στόχους μας.