Η άλλη όψη…
Μια εξήγηση για την κερδοσκοπία στην Ελλάδα
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Η Πάτρα, τρίτη πόλη στην Ελλάδα, είναι η μόνη που το υγραέριο πωλείται σε όλα τα πρατήρια βενζίνης σχεδόν 1 ευρώ. Σε διπλανές κοντινές πόλεις αλλά και στην Αθήνα, τα ΙΧ βάζουν υγραέριο με 0,76 ευρώ περίπου.
Το τι συμβαίνει εδώ και χρόνια στην Πάτρα είναι απλό: Οι πρατηριούχοι, έχουν συνεννοηθεί μεταξύ τους και κρατούν αυτή την εξωφρενικά ακριβή τιμή. Μπορεί και κάποιοι απλώς βλέπουν ότι οι άλλοι πωλούν ψηλά και ακολουθούν. Θες δεν θες, από αυτούς θα αγοράσεις. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με χιλιάδες προϊόντα των πολυεθνικών. Επειδή είναι ολιγοπώλια, πωλούν με μεταξύ τους συνεννόηση σε υψηλές τιμές και έτσι καταργούν εντελώς την περίφημη έννοια του ανταγωνισμού που θα έπρεπε να μειώνει τις τιμές.
Υποτίθεται ότι στην ελεύθερη αγορά ο ανταγωνισμός λειτουργεί με τις τιμές προς τα κάτω. Πουλάς 10 ευρώ, εγώ το πάω 9,5 εσύ απαντάς 9,2, εγώ συνεχίζω 8,8 και στο τέλος κερδισμένος είναι ο καταναλωτής που προτιμά τον φθηνότερο αλλά και η εταιρεία που του παρέχει το αγαθό σε καλή τιμή.
Στην Ελλάδα δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο όμως, γιατί έχουμε ΜΟΝΟΠΩΛΙΑ που κερδοσκοπούν, χωρίς να υπάρχει ανταγωνισμός.
Μπορεί να υπάρξει λύση με πρόστιμα όπως αυτό του 1.000.000 ευρώ για κάθε μια από τις δύο πολυεθνικές εταιρείες, που επέβαλε ο υπουργός Ανάπτυξης, Κώστας Σκρέκας; Δεν το γνωρίζω. Γνωρίζω όμως ότι η ανηθικότητα της κερδοσκοπίας πρέπει να αντιμετωπιστεί και από εμάς με αποκλεισμούς προϊόντων που μας τα προσφέρουν σε τιμές υψηλότερες και από την Ευρώπη.
