Η άλλη όψη…
Μια ματιά στην διπλή διαφάνεια της χώρας
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Κομπάζουν αρκετοί στην πολιτική ότι “τουλάχιστον σε δυο θέματα η Ελλάδα έχει πετύχει την διαφάνεια: Στις εισαγωγικές εξετάσεις και στις εκλογές”. Για να τα δούμε όμως λίγο.
ΣΤΙΣ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ εξετάσεις έχουμε ένα σύστημα παπαγαλίας που οδηγεί τα παιδιά στην αδιαφορία για τα σπουδαία, στην αμάθεια. Παράλληλα, το σύστημα αυτό έχει εκτοξεύσει τις οικογενειακές δαπάνες εκμάθησης του παιδιού τόσο ώστε η φράση “δωρεάν παιδεία” να είναι ύβρις κατά της κοινής νοημοσύνης.
Θέλει το παιδί αγγλικά; Θα πάει έξω. Μουσική; Θα πάει έξω. Αθλητισμός; Θα πάει έξω. Η οικογένεια πληρώνει για τα πάντα έξω, το Σχολείο έχει γίνε χάσιμο χρόνου. Καλή η διαφάνεια αλλά στην ουσία κομπάζουν πάνω σε μια βαριά διαχρονική αποτυχία της χώρας. Ακριβή παιδεία σε λάθος ράγες.
ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ πράγματι δεν έχουμε νοθεία στα ψηφοδέλτια, έχουμε νοθεία όμως στους σταυρούς. Σε πολλά εκλογικά τμήματα αντιπρόσωποι κομμάτων συνεννοούνται μεταξύ τους και σε ψηφοδέλτια που είναι χωρίς ή με λιγότερους σταυρούς, βάζουν για δικούς τους.
Κοινό μυστικό αυτό που γράφω και μάλλον θα το επιλύσουν με τον τρόπο που κατοχύρωσαν την διαφάνεια στην επιστολική ψήφο. Σε αυτήν υπάρχει στο κάτω μέρος ένα κουτάκι που γράφεις πόσους ψήφισες. Έναν; Βάζεις τον αριθμό 1. Έτσι οι αντιπρόσωποι δεν μπορούν να προσθέσουν δικούς τους.
Στα ψηφοδέλτια των βουλευτικών και δημοτικών εκλογών λοιπόν, πρέπει να βάλουν αντίστοιχο κουτάκι. Έτσι θα διασφαλιστεί η διαφάνεια που τώρα δεν είναι σίγουρη.
Ας μην κομπάζουν για τις εισαγωγικές και τις εκλογές, λοιπόν, οι της πολιτικής. Πρώτα να μας δώσουν σωστή Παιδεία και μάλιστα δωρεάν και μετά ας βάλουν και ένα… κουτάκι στα ψηφοδέλτια. Μετά βλέπουμε.