Η άλλη όψη…
Οι πλούσιοι τσαρλατάνοι της δημοσιογραφίας
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Η είδηση ότι ανακάλυψαν μια ακόμη βίλα του εκλιπόντος Τράγκα, αξίας 2,5 εκατ. ευρώ σκορπίζει θυμηδία. Στην Ελλάδα του σαλταδορισμού, της απρέπειας και της ανοχής, είναι φυσικό τυχοδιώκτες να έχουν γίνει πάμπλουτοι κοροϊδεύοντάς μας. Απέκτησαν εκατομμύρια, ακριβά σπίτια και ζούσαν ή ζουν πριγκηπικά μέσα από το ψεύδος και την χυδαιότητα. Εις εξ αυτών ήταν και ο Γεώργιος Τράγκας.
Διέπρεψε επί δεκαετίες με ανυπόστατα ψεύδη. Είχε εξαγγείλει δεκάδες φορές πόλεμο με την Τουρκία. την διχοτόμηση της Κύπρου, το ξεπούλημα του μισού Αιγαίου στους Τούρκους κ.λπ.
Ανάλογα με το κοινωνικό κύμα τα έβαζε με τη Μέρκελ, τον Μητσοτάκη, παλαιότερα τον Α. Παπανδρέου. Αμφισβήτησε την πανδημία, παρότρυνε να μη κάνουμε το εμβόλιο, έχει προαναγγείλει πολλές φορές την πτώχευση της χώρας. Έτσι έγινε πάμπλουτος: Ψευδόμενος και καταγγέλλοντας όποιον κυβερνούσε κάθε φορά.
Όταν εξορίστηκε από όλα τα ΜΜΕ που δεν του έδιναν πια εκπομπές, αποφάσισε να φτιάξει κόμμα. Ήταν το επόμενο βήμα για να υπάρχει. Και θα υπήρχε, μιλώντας σε όλα τα περιφερειακά κανάλια όπως ο Βελλόπουλος. Έτσι δεν μπήκε στη Βουλή κι αυτός;
Φυσικά, ας είμαστε τίμιοι με την πραγματικότητα. Οι τυχοδιώκτες της δημοσιογραφίας έχουν βρει κοινό και πλουτίζουν. Είναι αυτοί που διαβάζουν την ρυπαρή εφημερίδα (με το site της να είναι στα 10 πρώτα σε επισκεψιμότητα) ή το site που έπεισε κόσμο ότι ο Σώρρας έχει μετοχές της Ανατολής (και τον γιγάντωσε).
Μεσαίωνας χωρίς τυχοδιωκτισμό, κομπογιαννίτες και τσαρλατάνους δεν γίνεται. Αλλά αν οι τσαρλατάνοι της δημοσιογραφίας ήταν 2-3 πρόσωπα, πρόβλημα δεν θα υπήρχε γιατί απέναντι τους θα λειτουργούσε με δεοντολογία και αξιοπρέπεια το σύνολο του Τύπου, όπως συμβαίνει σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη. Εδώ όμως είναι Ελλάδα.
Δυστυχώς, συνολικά ο Τύπος στην Ελλάδα είναι σε βαριά παρακμή. Οι δε λειτουργοί του, (λέγονται και δημοσιογράφοι) κατά κύριο λόγο αναζητούν τρόπους να βολευτούν είτε σε κόμματα (φτάνουν μέχρι και βουλευτές) είτε σε Γραφεία Τύπου Περιφερειών, Δήμων, Οργανισμών για να υποταχθούν με έναν δεύτερο μισθό.
Δεν υπάρχει αναζήτηση της αλήθειας, (αν το κάνεις μπορεί να μείνεις και άνεργος), ούτε δεοντολογία. Όλα είναι έτσι στημένα για να υποτάσσονται στις μικρές και μεγάλες εξουσίες, πάντα με αμοιβές.
Μέσα από αυτήν την πραγματικότητα είναι εύκολο να διαπρέπουν και τσαρλατάνοι κάποιοι εκ των οποίων πυροβολούν την εξουσία για να θησαυρίζουν. Η παρακμή στην Ελλάδα περιγράφεται και από τον Τύπο που έχει. Αυτός της αξίζει. (Ελάχιστες οι εξαιρέσεις, δυστυχώς).
