Η άλλη όψη…
Ο Ερντογάν θα φύγει μόνο όταν πεθάνει
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας
Όλοι γνωρίζαμε ότι ο Ερντογάν είναι δικτάτορας. Με την προφυλάκιση του Ιμάμογλου όμως οι μάσκες έπεσαν. Η Τουρκία είναι μπροστά στα μάτια όλων πια, μια χώρα όμοια με την Ρωσία και ο Ερντογάν ένας δεύτερος Πούτιν. Η μόνη του διαφορά από αυτόν είναι ότι δεν δολοφονεί τους πολιτικούς του αντιπάλους. Σε όλα τα άλλα όμως είναι ίδιος.
Φυλακίζει όπως και ο Πούτιν τους πολιτικούς του αντιπάλους. Κυνηγά χιλιάδες Τούρκους πολίτες που τον αντιπολιτεύονται με συλλήψεις στα σπίτια τους και φυλακίσεις. Δημεύει περιουσίες. Ελέγχει τα Μέσα Ενημέρωσης και την Δικαιοσύνη. Δεν υπάρχουν ούτε νόμοι, ούτε κανόνες, μόνο ό,τι αποφασίζει ο ίδιος.
Η πλειοψηφία των Τούρκων πολιτών είναι εναντίον του, εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλώνουν αλλά αυτό δεν σημαίνει πρακτικά τίποτε. Ο Ερντογάν δεν πρόκειται να πέσει. Ας δούμε τι υποστηρίζει ο Τούρκος αναλυτής Οντζάν:
– Η Τουρκία κυβερνάται από μια δικτατορία. Καμία δικτατορία στην παγκόσμια ιστορία δεν τελειώνει με δημοκρατικές εκλογές κι η Τουρκία δεν αποτελεί εξαίρεση. Οι δικτατορίες συνήθως τελειώνουν με μια επανάσταση, όπως έγινε με τον Σαλαζάρ, κάτι απίθανο στην Τουρκία, από παρέμβαση ξένης δύναμης, όπως έγινε με τον Πολ Ποτ, κάτι επίσης απίθανο για την Τουρκία, ή με το θάνατο του δικτάτορα, όπως έπεσε το καθεστώς του Φράνκο. Αυτό είναι η μόνη πιθανότητα για την Τουρκία. Όσο ζει ο Ερντογάν, θα παραμένει πρόεδρος.
– Η κυβέρνηση θα παρακολουθεί στενά τις διαδηλώσεις. Αν η κοινωνική αντίδραση συνεχιστεί και το CHP συνεχίσει να καλεί τον κόσμο στους δρόμους, πιθανότατα ο τούρκος πρόεδρος να ανακινήσει την έρευνα για την ανάμειξη του Ιμάμογλου με την τρομοκρατία, που για την ώρα “πάγωσε”. Το CHP, θα προσπαθήσει να συντηρηθούν και να επεκταθούν οι διαμαρτυρίες και θα συνεχίσει να πιέζει να προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές. Όμως οι διαδηλώσεις, θα συντηρηθούν το πολύ ακόμη δυο εβδομάδες και τελικά θα ξεφτίσουν.
Αυτό που πραγματικά πρέπει να σκεφτούμε είναι πως ένας άνθρωπος ονόματι Ερντογάν χωρίς έλεος και ηθικές αναστολές, καταστρέφει μαζικά ζωές συνανθρώπων του χάριν της εξουσίας. Πως στέλνει χιλιάδες αθώους στις φυλακές, πως δημεύει τις περιουσίες τους, πως δολοφονεί αμετάκλητα τα όνειρα τους. Μπορεί και το κάνει για έναν και μόνο λόγο: Γιατί πρώτα εξόντωσε την ελλειμματική έστω Δημοκρατία. Χωρίς αυτήν, παρά τα προβλήματά της, είμαστε ανυπεράσπιστοι.
