Η άλλη όψη…
Πάντα δεύτερος, με ξόρκια, λεκτικές κατασκευές και χωρίς αυτοκριτική
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δίκιο. Κάθε κυβέρνηση κρίνεται από το έργο που παράγει μέσα και από τις κρίσεις, αυτή είναι η δουλειά της. “Πώς θα σας φαινόταν”, εξήγησε, “αν σας έλεγα να μου δώσετε την πρώτη ευκαιρία να κυβερνήσω με βάση το πρόγραμμά μου, γιατί μου έτυχαν οι κρίσεις στον Έβρο, την πανδημία, το ενεργειακό, τον πόλεμο στην Ουκρανία και δεν το εφάρμοσα;”.
Το είπε απαντώντας στον κ. Τσίπρα που τελευταία επαναλαμβάνει ότι την πρώτη φορά που κυβέρνησε υπήρχε η τρόικα και δεν μπορούσε να εφαρμόσει την πολιτική που θα ήθελε. “Να κυβερνήσουμε χωρίς τρόικα” λέει τώρα. Δυστυχώς, και αυτή η θέση Τσίπρα είναι μια γλωσσική κατασκευή. Είναι σαν να ζητά ο Τσόρτσιλ να τον ξαναψηφίσουν οι Άγγλοι γιατί του έτυχε ο πόλεμος, (ενώ ακριβώς στον πόλεμο, απέδειξε πόσο σπουδαίος ήταν). Στην πολιτική οι κρίσεις είναι μια μεγάλη ευκαιρία να διακριθεί όποιος κυβερνά. Δεν είναι άλλοθι ότι δεν τα κατάφερε. Αυτή είναι η πρώτη παρατήρηση. Η δεύτερη είναι, ότι μέχρι πρόσφατα ο κ. Τσίπρας ισχυριζόταν πως κυβέρνησε εξαιρετικά και πώς έχασε τις εκλογές γιατί οι πολίτες παρασύρθηκαν, γιατί τα ΜΜΕ τον πολεμούσαν. Ποτέ δεν είπε ότι λόγω της τρόικας κυβέρνησε ελλειμματικά. Φαίνεται πως τώρα το βρίσκει μια καλή ιδέα να το λέει…
Το πραγματικό πρόβλημα για την αξιωματική αντιπολίτευση και τον κ. Τσίπρα προσωπικά, είναι ότι από τον Φεβρουάριο του 2016 μέχρι και σήμερα σε πάνω από 400 δημοσκοπήσεις, είναι πάντα και μακράν, δεύτερος στην καταλληλότητα πρωθυπουργού, μακράν δεύτερος στην παράσταση νίκης και πάντα δεύτερος στην πρόθεση ψήφου. Ενδιάμεσα των δημοσκοπήσεων έχει χάσει και όλες τις εκλογές. Ποτέ δεν είδε ευθύνες στον εαυτό του γι αυτό. Πάντα φταίνε οι άλλοι.
Χάνοντας και τις επερχόμενες εκλογές, όπου ήδη είναι τουλάχιστον 6% πίσω (και βλέπουμε), ας του πει κάποιος ότι με γλωσσικές κατασκευές μηδενικής ουσίας δεν κερδίζεις. Αυτές οι κατασκευές θυμίζουν τα ξόρκια που κάνουν οι γιαγιάδες να διώξουν το κακό. Οι μακρόχρονες ήττες δημοσκοπικά και στην κάλπη, δεν θα ανατραπούν με τέτοια ευφυολογήματα. Μήπως κάποια στιγμή να το καταλάβουν και να δουν αν πρέπει να κάνουν κάτι άλλο;
