Η άλλη όψη…
Ζώντας σε ένα σάπιο πολιτικό-θεσμικό περιβάλλον
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Την γνώμη μου για τα Τέμπη την γνωρίζετε. Υπάρχει μόνο ανθρώπινο λάθος, τίποτε άλλο. Η αντιπολίτευση χυδαιολογεί με ψεύδη, χολή και ψεκασμένες θεωρίες, ενώ όλα είναι στο φως. Ανίκανη η δημοσιογραφία να σταθεί στο ύψος της απέναντι σε αυτή την παρακμή, όμως κάποιοι ευτυχώς διασώζουν την τιμή της, όπως ο Άγγελος Κωβαίος που με αφορμή την λάσπη για τα Τέμπη γράφει:
– Φαίνεται ότι η ροπή προς τη φαιδρότητα, την πολιτική ανευθυνότητα και τον ασυναίσθητο και επικίνδυνο ευτελισμό θεσμών είναι εγγενή και αθεράπευτα στοιχεία της νεοελληνικής παρακμής. Έχει επικρατήσει σε ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού η εντύπωση, ή και βεβαιότητα, δίχως στοιχεία και επειδή έτσι κραυγάζουν εν χορώ ορισμένοι στο Κοινοβούλιο και στα κανάλια, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Κώστας Αχ. Καραμανλής δολοπλοκούσαν επί ημέρες στις αρχές του 2023, με στόχο και επιθυμία να προκληθεί ένα σιδηροδρομικό δυστύχημα και να σκοτωθούν 57 άνθρωποι.
– Λίγο-πολύ κάτι τέτοιο υπαινίσσεται το ανεκδιήγητης έμπνευσης «κατηγορητήριο» του Κασσελάκη, σχεδόν τα ίδια λέει ο Βελόπουλος, και περίπου σε αυτόν τον ρυθμό έχει αποφασίσει να χορεύει ο Ανδρουλάκης.
– Λένε όλοι αυτοί και πολλοί άλλοι ότι ο Καραμανλής πρέπει να προσέλθει αυτοβούλως στη Δικαιοσύνη ως αυτοκατηγορούμενος ή ακόμα και να πάει να χτυπήσει την πόρτα του Κορυδαλλού για να χωθεί σε ένα κελί. Κάπως έτσι θα έχει ικανοποιηθεί αυτό το αόριστο και επικίνδυνο «κοινό περί δικαίου αίσθημα». (ενώ κατηγορία είναι αδύνατον να υπάρξει).
– Το βασικό στοιχείο που επιτρέπει να συμβαίνουν όλα αυτά είναι ότι η μεγάλη πλειονότητα της (μειοψηφούσας) έλλογης και συνετής μερίδας του πληθυσμού, καθώς και οι εκπρόσωποί της σε όλους τους τομείς, απλώς παρατηρούν έντρομοι, φοβισμένοι και άβουλοι τους ακραίους να επελαύνουν.
– Ο δρόμος του λαϊκισμού και της αλογίας, είναι προφανώς επικίνδυνος και τον έχουμε ξαναδιαβεί. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε το 62% του δημοψηφίσματος. Και για το τι ψήφισε (που δικαίωμά του) και για το πώς κατάπιε αμάσητο ότι αυτό που ψήφισε πήγε στα σκουπίδια (για καλό και δικό του και των υπολοίπων-άλλη υπόθεση), αλλά και για το πώς αυτός ο συνδυασμός και πολλά άλλα εκείνης της περιόδου διαμόρφωσαν το σημερινό σάπιο
πολιτικό-θεσμικό περιβάλλον μας.
