Η άλλη όψη…
Η μάχη του Πολάκη κατά των… “εχθρών”
Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος, εκδότης – συγγραφέας.
Φανταστείτε δυο ανθρώπους που πρέπει να ανέβουν στον πρώτο όροφο αλλά υπάρχουν μόνο σκάλες. Ο ένας είναι αρτιμελής και ανεβαίνει αμέσως. Ο άλλος είναι ανάπηρος και δεν μπορεί. Στην συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε μια ξεκάθαρη ανισότητα. Ο ένας μπορεί εύκολα ο άλλος δεν μπορεί καθόλου.
Ας υποθέσουμε τώρα ότι δίπλα από τις σκάλες κατασκευάζουν μια ράμπα για αναπηρικά καροτσάκια. Τώρα έχουμε ισότητα: Και οι δυο μπορούν να ανέλθουν στον α΄ όροφο, δεν υπάρχει καμία ανισότητα.
Ο κ. Πολάκης τι είπε για τον Στέλιο Κυμπουρόπουλο; Ότι κακώς χρησιμοποίησε την ράμπα, έπρεπε να πάει από τη σκάλα όπως όλοι οι αρτιμελείς άνθρωποι και μάλιστα:
– Έψαξε και βρήκε το ΦΕΚ της πρόσληψής του το οποίο και δημοσιοποίησε γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων του τα προσωπικά δεδομένα.
– Έκλεισε το σχόλιο του με τις λέξεις (σε κεφαλαία κιόλας): ΚΡΙΜΑ και ΝΤΡΟΠΗ, ισχυριζόμενος έτσι ότι ο ανάπηρος αυτός άνθρωπος υπήρξε και ιδιοτελής…
Η γαϊδουριά του ανθρώπου είναι προφανής. Επιπλέον είναι μια γαϊδουριά ασυμμάζευτη γιατί ο Πολάκης ακάθεκτος, συνεχίζει να υπερασπίζεται τις ρατσιστικές του αθλιότητες με νεώτερες αναρτήσεις, ενώ στο διαδίκτυο όπου ζουν και τέρατα όπως όλοι ξέρουμε, δεν είναι λίγοι που υπερθεματίζουν την κακοήθειά του. Ο Πολάκης δίνει αφορμές για να συνεχίζεται η χυδαιολογία.
Ωστόσο έχει ενδιαφέρον να δούμε βαθύτερα την υπόθεση. Ο κ. Πολάκης σχολιάζοντας τις επικρίσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, έγραψε: “Δεν απαντώ σε συντρόφους μου. Ο εχθρός είναι απέναντι”.
Εδώ κρύβεται και το μεγαλείο της νοοτροπίας Πολάκη. “Εχθρός” είναι κατ΄αυτόν ΟΛΟΙ οι Έλληνες που δεν ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή – αν αφαιρέσουμε και την εκλογική αποχή – το 85% – 88% των Ελλήνων.
Κατά τον Πολάκη και αρκετούς από τον ΣΥΡΙΖΑ, η δική τους πλευρά είναι παντελώς αναμάρτητη ό,τι κι αν κάνει, όσο και αν ψεύδεται, όσο και αν αποτυγχάνει και οι “άλλοι” είναι ολοκληρωτικά εχθροί διότι πολύ απλά δεν είναι “αριστεροί σαν κι αυτούς”..
Ο διαχωρισμός κατά Πολάκη είναι απλός: Αυτοί έχουν το πολιτικό αλάθητο του Πάπα και είναι πάντοτε άσπιλοι και αμόλυντοι, ενώ όλοι οι άλλοι, αρτιμελείς, ανάπηροι, συγκροτημένοι, μορφωμένοι, γυναίκες, παιδιά, παππούδες, ζητιάνοι, αξιοπρεπείς, πλούσιοι, φτωχοί πρέπει να πυροβολούνται αδίστακτα. Είναι οι εχθροί.